Nie zawsze trzeba ogłaszać konkurs

Ustawa o pracownikach samorządowych daje pracodawcy szereg możliwości na obejście wymogu przeprowadzenia publicznego naboru, dając pierwszeństwo zatrudnieniu wewnątrz samorządu

Publikacja: 01.10.2009 07:25

Foto: ROL

Michał Cyrankiewicz

Nabór kandydatów na wolne stanowiska urzędnicze, w tym i kierownicze, jest otwarty i konkurencyjny. Zgodnie z art. 12 obowiązującej od 1 stycznia 2009 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0EC819706CAF5EBC1A77F1D78CFCC1E5?id=292862]ustawy o pracownikach samorządowych[/link] wolnym stanowiskiem urzędniczym jest takie, na które zgodnie z jej przepisami albo w drodze porozumienia nie został przeniesiony pracownik samorządowy danej jednostki lub inny pracownik samorządowy posiadający odpowiednie kwalifikacje.

Wolnym stanowiskiem jest również takie, na które nie został przeprowadzony nabór albo na którym mimo przeprowadzonego naboru nie został zatrudniony żaden pracownik.

Z kolei art. 20 tej ustawy przewiduje możliwość przeniesienia pracownika samorządowego na wyższe stanowisko (awans wewnętrzny), jeżeli wykazuje on inicjatywę i sumiennie wykonuje swoje obowiązki.

Naboru nie przeprowadza się również w przypadku zatrudniania na zastępstwo, w związku z usprawiedliwioną nieobecnością w pracy pracownika.

[srodtytul]Ogłoszenie w Biuletynie[/srodtytul]

Kierownik jednostki publikuje ogłoszenie o konkursie w Biuletynie Informacji Publicznej. Zamieszcza je również na tablicy ogłoszeń w starostwie. W ogłoszeniu należy podać w szczególności informację o wymaganiach związanych z tym stanowiskiem (należy podać, których spełnienie jest obowiązkowe, a które mają charakter dodatkowych). Ogłoszenie zawiera ponadto informację o zakresie obowiązków, terminie i miejscu składania dokumentów oraz oczywiście jakie należy złożyć. Należy w nim również określić, czy na stanowisku może być zatrudniona osoba nieposiadająca polskiego obywatelstwa.

Termin składania dokumentów nie może być krótszy niż dziesięć dni od daty publikacji ogłoszenia. Dane dotyczące tego, czy kandydaci spełniają wymagania związane ze stanowiskiem, stanowią informację publiczną.

[srodtytul]Komisję powoła kierownik[/srodtytul]

Ustawa nie określa trybu przeprowadzania postępowania konkursowego ani zasad wyboru kandydata do zatrudnienia. Z jej art. 14 ust. 5 wynika jedynie, że czynności tych dokonuje komisja. Należy przyjąć, że jej członków powołuje kierownik jednostki zatrudniającej.

Kierownik decyduje również o tym, czy wybór kandydata następuje na podstawie analizy złożonych dokumentów, czy też po przeprowadzeniu np. rozmowy kwalifikacyjnej lub testu sprawdzającego wiedzę kandydatów.

[srodtytul]Obligatoryjny protokół[/srodtytul]

Obowiązkowe jest natomiast sporządzenie z tego postępowania protokołu. Zamieszcza się w nim m.in. informacje o liczbie zgłoszonych kandydatur oraz imiona i nazwiska nie więcej niż pięciu najlepszych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu wraz ze wskazaniem miejsca ich zamieszkania w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego.

Ponadto w protokole zamieszcza się informację o liczbie złożonych ofert, z podaniem liczby tych, które spełniają wymagania formalne. Uzasadnienie wyboru oraz skład komisji przeprowadzającej nabór.

[srodtytul]Informacja o rozstrzygnięciu [/srodtytul]

Niezwłocznie po przeprowadzeniu naboru należy o jego wyniku poinformować na tablicy ogłoszeń jednostki oraz publikując wynik w Biuletynie Informacji Publicznej (przez trzy miesiące). W informacji tej podaje się imię i nazwisko zwycięzcy oraz jego miejsce zamieszkania. Ogłoszenie powinno zawierać uzasadnienie, również w sytuacji, gdy nabór pozostał nierozstrzygnięty.

[ramka][b]Ważne[/b]

Jeżeli w okresie trzech miesięcy od nawiązania stosunku pracy z wybraną osobą zajdzie konieczność ponownego obsadzenia tego samego stanowiska, nie ma konieczności powtarzania procedury, pod warunkiem zatrudnienia osoby kolejnej z listy najlepszych kandydatów.[/ramka]