Niejednokrotnie sąd uwzględnia żądania tylko częściowo, a część ich oddala.
W takim wypadku obowiązuje zapisana w art. 100 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=946DE6C2090D1D5E937B008D489EBEFA?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link] zasada wzajemnej kompensaty lub stosunkowego rozdzielenia kosztów. Sąd może jednak obciążyć jedną ze stron obowiązkiem zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik przegrał tylko co do nieznacznej części swego żądania. Tak samo sąd może postąpić, jeśli określenie sumy należnej tylko częściowo wygrywającemu zależało od wzajemnych obrachunków lub oceny sądu. Sąd ma się w takim wypadku kierować nie tyle arytmetyką, ile zasadami słuszności.
Wzajemnie zniesienie kosztów jest regułą, jeśli między stronami dojdzie do ugody sądowej (bez względu na jej treść). Pozwany oraz powód mogą jednak tę kwestię w umowie unormować inaczej i sąd musi to respektować (art. 104 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=946DE6C2090D1D5E937B008D489EBEFA?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link]).
W niektórych sytuacjach na zwrot kosztów może liczyć nawet pozwany, od którego sąd zasądził to, czego żądał przeciwnik wnoszący pozew. Tak się dzieje, jeśli pozwany nie dał powodu do wystąpienia przeciwko niemu do sądu i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu (art. 101 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=946DE6C2090D1D5E937B008D489EBEFA?id=70930]k.p.c.[/link]). Sąd może przyznać pozwanemu zwrot kosztów procesu tylko na jego wniosek.
W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od przegrywającego tylko cześć kosztów procesu albo w ogóle go nimi nie obciążać (art. 102 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=946DE6C2090D1D5E937B008D489EBEFA?id=70930]k.p.c.[/link]).
