Zmarł John Mayall, mistrz Claptona, Fleetwooda, Greena

22 lipca, co rodzina ujawniła z opóźnieniem, zmarł John Mayall, ojciec chrzestny białego brytyjskiego bluesa. Artysta miał 90 lat.

John Mayall i inspiracje

„Zmarł spokojnie w swoim domu w Kalifornii, w otoczeniu kochającej rodziny” – napisano na Instagramie. „Problemy zdrowotne, które zmusiły Johna do zakończenia swojej imponującej kariery koncertowej, w końcu doprowadziły do wiecznego odpoczynku jednego z największych podróżników na świecie. John Mayall dał nam 90 lat niestrudzonych wysiłków na rzecz edukacji, inspiracji i rozrywki”. Muzyk zrezygnował z koncertowania, dopiero gdy miał 88 lat.

Czytaj więcej

Plus Minus

Nie tylko Gibson i Fender. Krótka historia gitar i ich niepokornych właścicieli

Bez gitar nie byłoby karier Presleya i Beatlesów, i rewolucji obyczajowej. Nie osiągają jeszcze c...

Był przez sześć dekad żywą legendą bluesa, twórcą angielskiej fali, która sprawiła, że bluesa doceniono w Ameryce, założycielem i liderem Bluesbreakers. W jego zespole rozpoczynali światową karierę Eric Clapton i Jack Bruce, którzy utworzyli później pierwszą w historii rocka supergrupę The Cream i z powodzeniem kontynuowali karierę pod szyldem Blind Faith, a później solo. Z grupy Mayalla Clapton odszedł wcześniej do The Yadbirds.

Spod skrzydeł Mayalla wyszły też trzy podpory innej legendy rocka – Fleetwood Mac: Peter Green, John McVie i Mick Fleetwood.

Doskonalił grę na gitarze w Bluesbreakers Mick Taylor, który zastąpił w The Rolling Stones Briana Jonesa i zagrał na ich kilku najlepszych płytach, wspomagając Keitha Richardsa.

John Mayall nie żyje. Wielokrotnie występował w Polsce

Mayall to pierwszy liczący się brytyjski muzyk, który sięgnął do korzeni muzyki rockowej – bluesa i zainicjował styl bluesrockowy. Był synem Murraya Mayalla, gitarzysty i fana jazzu. Od dzieciństwa słuchał amerykańskich bluesmanów. W 1956 r. po trzyletniej służbie wojskowej w Korei zaczął grać bluesa w półprofesjonalnej grupie The Powerhouse Four, a następnie w The Blues Syndicate. Pod wpływem Alexisa Kornera, w wieku lat 30, przeniósł się do Londynu i utworzył John Mayall’s Bluesbreakers. To był już czas, kiedy ogromne sukcesy odnosili The Rolling Stones, Spencer Davis Group i The Animals.

„Scena w Ameryce była segregowana rasowo” – wyjaśniał „Guardianowi” w 2014 roku. „Jednak w Europie, nie tylko w Anglii, czarny blues zaczął być słuchany przez białą publiczność, która nie słuchała bluesa w Ameryce. Odkryliśmy Elmore’a Jamesa, Freddiego Kinga, JB Lenoira, a oni świetnie wyrażali nasze emocje, historie życia. Blues chwycił”. Zespół Mayalla wydał debiutancki singiel w 1964 roku i w tym samym roku otwierał koncerty Johna Lee Hookera, zaś później innych wielkich bluesmanów, w tym Sonny’ego Boya Williamsona i T-Bone’a Walkera.

W stale zmieniającym się składzie Eric Clapton dołączył do Bluesbreakers w 1965 r., a pierwsze sesje z nim wyprodukował młody Jimmy Page, który wkrótce dołączył do Yardbirds, zanim założył Led Zeppelin. Debiut płytowy Mayalla w 1965 r. to album koncertowy, studyjny z Claptonem ukazał się w 1966 r.

Mayall, znany ze swojej gry na harmonijce i keyboardzie, a był też fantastycznym, żywiołowym wokalistą, w 2005 r. otrzymał Order Imperium Brytyjskiego za swoje zasługi dla muzyki.