Londyn z jego książek to rewiry, w których nigdy nie widziano karety Jej Królewskiej Mości – przedmieścia przesiąknięte zapachem curry i potu, gustujące w tandecie, a ostatnio opanowane przez handlujących lewymi towarami Polaków.
Kureishi należy do najważniejszych brytyjskich pisarzy, zasłynął powieściami „Budda z przedmieścia" i „Intymność", które poświęcił życiu w etnicznym tyglu, zmieniającej się tożsamości i seksualności. W „Powiem ci jak kochać" pokazuje środowisko imigrantów na początku XXI w. – po zamachach w londyńskim metrze, po „inwazji" Polaków i politycznej kompromitacji Tony'ego Blaira, ale przed kryzysem 2008 r.
W centrum opowieści znalazł się muzułmanin psychoterapeuta, który leczy śmietankę towarzyską stolicy, ale sam czuje, że życie wymyka mu się z rąk. Jest w separacji, z trudem utrzymuje więź z synem i musi sobie poradzić z poczuciem winy za zabójstwo sprzed lat.
Powracająca w jego wspomnieniach przeszłość przenosi czytelników trzy dekady wstecz, dzięki czemu Kureishi wzbogaca społeczny pejzaż Londynu o historyczną perspektywę. Pokazuje, co stało się z lewackimi elitami lat 70., jak potoczyły się losy młodych wówczas artystów, bon vivantów i aktywistów. Dziś nie mają pieniędzy ani pozycji. Szukają wrażeń na perwersyjnych imprezach, z goryczą wspominając lata thatcheryzmu, które pozbawiły ich złudzeń. Żyją na obrzeżach miasta i na marginesie rzeczywistości.
Autor, choć tym razem stworzył powieść przegadaną, z kilkoma wątkami prowadzącymi donikąd, nie stracił poczucia humoru. Żartuje jak rodowity Anglik, nie oszczędza nikogo, jego dowcip pozwala przyswoić trudne prawdy. Obraz metropolii tworzy poprzez wyraziste życiorysy i dialogi. W kolejnych powieściach ożywia fragmenty londyńskiej rzeczywistości. Tworzy kronikę miasta, do którego sprowadził się cały świat.
