Wakacyjna wystawa, w Desa Unicum, zatytułowana „Victor Vasarely. Nieskończona geometria" obejmuje 29 fascynujących prac artysty powstałych od lat 50. do drugiej połowy 90.
Te hipnotyzujące abstrakcyjne dzieła bywają czarno-białe lub pulsujące psychodelicznymi barwami. Zaskakują widza iluzjonistycznymi efektami – jedne wciągają w głąb przestrzeni, inne zdumiewają rosnącymi wypukłościami, kojarzącymi się z kulą ziemską widzianą z perspektywy kosmosu albo rzuconą w przestrzeń kolorową piłką. Prace te wydają się komputerowymi projektami 3D albo wielowymiarowymi ruchomymi obrazami VR, gdy naprawdę nie przestają być dwuwymiarowymi malarskimi obrazami. Nawet jeśli trudno w to uwierzyć, artysta nadał im wizualną niejednoznaczność, wrażenie ruchu i przestrzenności, odwołując po prostu do malarstwa, geometrii, optycznych złudzeń i gry światła.
Obraz Vasarely'ego wydaje się obiektem przestzrennym
Jego hipnotyzujące dzieła dziś uznajemy za wyprzedzające najnowsze odkrycia cyfrowej ery. Odegrały też rolę przełomową w sztuce XX wieku, z jednej strony zbliżając ją do nauki, a z drugiej otwierając na szerokie możliwości interpretacji.
Fani i kultura pop
Wizje Vasarely’ego miały też wpływ na kulturę pop. Jego kompozycje były wszędzie: od okładek płyt do pokazów mody
