215 lat temu, 20 lipca 1797 roku, w Reggio Emilia miało miejsce pierwsze publiczne wykonanie Mazurka Dąbrowskiego. Fragment tekstu z archiwum "Rzeczpospolitej"
Obowiązujący dziś hymn państwowy - "Mazurek Dąbrowskiego" - narodził się nie w chwili triumfu oręża i świetności kraju, lecz wtedy, gdy Polskę podzielili zaborcy. Pieśń powstała we Włoszech, w miejscowości Reggio Emilia nieopodal Bolonii, gdzie Polskie Legiony tworzył gen. Jan Henryk Dąbrowski. Autorem słów jest Józef Wybicki (1747-1822), człowiek wielce dla ojczyzny zasłużony. Był posłem na sejm delegacyjny 1767 r., uczestniczył w konfederacji barskiej, działał w Komisji Edukacji Narodowej. Walczył w powstaniu kościuszkowskim, przyczynił się wreszcie do formowania wojsk polskich we Włoszech.
Pieśń Legionów po raz pierwszy wykonał publicznie sam autor. Było to 20 lipca 1797 r. podczas uroczystego pożegnania wojsk polskich przez mieszkańców i władze Reggio. Miesiąc później, 29 sierpnia 1797 r., Dąbrowski tak pisał w liście do Wybickiego: "Żołnierze do Twojej pieśni nabierają coraz więcej gustu i my ją sobie często nuci my zwinnym szacunkiem dla autora". Odtąd, gdy Dąbrowskiemu wyliczano pomniki stawiane innym zasłużonym mężom, odpowiadał nieodmiennie: "A ja mam mojego mazurka!".
Słowa pieśni wydrukowano po raz pierwszy w piśmie legionowym 18 lub 19 lutego 1799 r. Od tej pory pamięć o mazurku była żywa. Adam Mickiewicz nawiązał do dzieła Wybickiego w "Panu Tadeuszu", w scenie koncertu Jankiela:
I z trąb znana piosenka ku niebu wionęła, Marsz tryumfalny: Jeszcze Polska nie zginęła!... Marsz Dąbrowski do Polski! - i wszyscy klasnęli. I wszyscy: Marsz Dąbrowski! chórem okrzyknęli!