80 lat temu, 31 lipca 1932 roku, w Gdyni po raz pierwszy formalnie obchodzono Święto Morza
Gdy Polska odzyskała niepodległość w 1918 roku, Gdynia była zaledwie osadą w pobliżu przystani rybackiej na Oksywiu. Miała jednak atuty. „Osłonięta jest przez Półwysep Helski nawet od tych wiatrów, od jakich nie jest wolny Gdańsk, jest obfitość wody słodkiej w postaci strumyka Chylonja, brzegi są niskie” – raportował Ministerstwu Spraw Wojskowych w 1920 roku inżynier Tadeusz Wenda, wysłany na Pomorze, by sprawdzić, w którym miejscu najlepiej zbudować nowy port. Potem poszło szybko.
W 1921 roku Sejm przyjął uchwałę o budowie portu w Gdyni. Zaczął się czas „ziemi obiecanej” – na Wybrzeże ściągali robotnicy z całej Polski. Budowano też miasto: wytyczano bulwary, stawiano kilkupiętrowe kamienice i nowoczesne budynki, jak choćby ten, w którym długie lata miały siedzibę Polskie Linie Oceaniczne.
Gdynia stała się prawdziwym polskim oknem na świat, gdy 13 sierpnia 1923 roku zawinął do niej pierwszy pełnomorski statek – francuski SS „Kentucky”. Odkąd w 1926 roku tekę ministra przemysłu i handlu objął Eugeniusz Kwiatkowski, Gdynia rozkwitła. Kwiatkowski walczył w Sejmie o dodatkowe fundusze na rozwój portu, słusznie uważając, że bez nowoczesnej Gdyni nie będzie nowoczesnej Polski.
W 1932 roku po raz pierwszy zorganizowano Święto Morza, na które przybyły setki tysięcy ludzi z najodleglejszych krańców Polski. Gdynia stała się symbolem nowoczesności kraju. Dowodem na spełnienie marzeń o morzu i wolności.
