Sławne zdjęcie nie przedstawia czarnej dziury

„Zrobiliśmy pierwsze zdjęcie czarnej dziury”, powiedział dyrektor projektu o nazwie Teleskop Horyzontu Zdarzeń (ang. Event Horizon Telescope – EHT), Sheperd S. Doeleman z Centrum Astrofizyki Uniwersytetu Harwarda i Instytutu Smithsona. Taka informacja obiegła media i portale społecznościowe. Tyle, że to nie do końca prawda. Ponieważ czarnej dziury nie da się sfotografować.

Czarne dziury są niezwykłymi obiektami kosmicznymi o ogromnych masach, ale niezwykle kompaktowych rozmiarach. Obecność tych obiektów wpływa na ich otoczenie w ekstremalny sposób, między innymi wypaczając czasoprzestrzeń, co zgadza się z teoria względności Alberta Einsteina. W ich pobliżu możemy zaobserwować pewne zjawisko, które nosi nazwę horyzontu zdarzeń. Jest to strefa otaczająca czarną dziurę, która oddziela obserwatora od zdarzeń, o których zapewne nigdy nie będzie miał on pojęcia. Obserwator może przeniknąć do wnętrza horyzontu, ale żaden sygnał, żadna fala elektromagnetyczna, nawet światło tej strefy opuścić nie może. Wszystko, co przenika przez horyzont zdarzeń od strony obserwatora, znika. To dlatego, że aby cząstka mogła opuścić wnętrze horyzontu musiałaby poruszać się z prędkością większą niż prędkość światła, aby ją uzyskać powinna mieć nieskończenie wielką energię, a to wydaje się niemożliwe. Cząstka, która przekroczy granicę horyzontu zdarzeń może poruszać się tylko w jednym kierunku, to wnętrze czarnej dziury. Jej ruch jest równie nieuchronny jak upływ czasu. Co prawda, fizyka kwantowa przewiduje, że obiekt o tak wielkiej masie powinien emitować promieniowanie (promieniowanie Hawkinga), ale do tej pory nie udało się go zaobserwować. Doktor habilitowany Andrzej Dragan pisze w swojej książce „Kwantechizm czyli klatka na ludzi”, pisze, że rzeczywistość czarnych dziur jest tak niezwykła, że nawet Einstein nie mógł w nią uwierzyć.