O parlamencie brytyjskim mówiono kiedyś, że jego władza jest tak duża, iż może zrobić wszystko, z wyjątkiem zamiany kobiety w mężczyznę (dziś wiemy już jednak, że nie jest w stanie również przeprowadzić brexitu). Propozycja ministra Ziobry wypływa właśnie z takiego sposobu myślenia: jeśli jest problem, to zadekretujemy, że problemu ma nie być – i problem zniknie.

Jeśli marszałek Sejmu lata samolotem rządowym z rodziną (lub rodzina lata samolotem rządowym bez marszałka) – napiszmy ustawę, że tak nie można. Jeżeli sędziowie namawiają internautkę do tego, aby oczerniała sędziów, których nie lubią – trzeba napisać w Kodeksie etyki, że tak się nie godzi. Jeżeli ministrowie dostają nienależne nagrody – to można przegłosować obniżenie pensji posłom… No dobrze, ten ostatni przykład należy do nieoczywistej logiki wyższego rzędu, niejasnej dla wszystkich, ale ogólna zasada jest ta sama. Ludzie robią źle, zapiszemy w urzędowym dokumencie, że mają robić dobrze – i od tego momentu będziemy żyć długo i szczęśliwie. Sprawę – jak mówił premier Morawiecki – można uznać za zamkniętą.

Owszem, naród mógłby się spytać, czy marszałek Sejmu nie powinien bez ustawy wiedzieć, że samolotu rządowego nie kupiliśmy do przewożenia jego rodziny. Można byłoby też oczekiwać, że ludzie z wyższym wykształceniem, zdobytym na uważanych za elitarne, studiach prawniczych – i bez Kodeksu etycznego wiedzą, że szkalowanie innych za pośrednictwem internetowych hejterów nie mieści się w normie zachowań człowieka przyzwoitego. Że premier polskiego rządu, przymierzana niegdyś do fotela ministra finansów wie, iż nagroda wypłacana co miesiąc w tej samej kwocie, to już nie nagroda lecz pensja. Ale my na te pytania odpowiemy: przez osiem lat Polki i Polacy widzieli nie takie rzeczy. A kiedy Polacy sobie będą przypominać jakie – podsuniemy gotową ustawę/Kodeks etyczny (niepotrzebne skreślić) i powiemy: zadekretowaliśmy, że Polska będzie lepsza.

Aby jednak nie mnożyć nadmiernie przepisów, można przecież zadekretować w jakimś nocnym głosowaniu ustawę, która w artykule 1 będzie stanowić: „Trzeba być przyzwoitym”.

Problem polega na tym, że istnieje obawa, iż ktoś w toku prac legislacyjnych dopisze do niej artykuł 1a o treści „za dobro nie karzemy”.