Michał Szułdrzyński: 224 minuty piekielnych mąk, czyli co zapamiętamy z prezydenckiej debaty w TVP?

Poniedziałkowa debata współorganizowana przez telewizję publiczną przejdzie do historii jako najsłabsza z wszystkich przeprowadzonych w tej kampanii.

Dlaczego zawiodła formuła prezydenckiej debaty?

A ta kampania stała debatami. Jej specyfiką było to, że właściwie zaczęła się na poważnie dopiero wtedy, gdy zaczęły się debaty. Kandydaci składali oświadczenia, spotykali się z własnymi wyborcami, a wszystko znajdowało się w cieniu geopolityki. Prawdziwa kampania zaczęła się w Końskich. I wygląda na to, że skończyła się przy Woronicza.

Czytaj więcej

Wybory

Podcast „Rzecz w tym”: Czy pomysł debaty Trzaskowski–Nawrocki to ustawka?

Czy debata Trzaskowski–Nawrocki to realna wymiana poglądów, czy to polityczny teatr? W najnowszym...

Przede wszystkim zawiodła formuła. Sztaby wynegocjowały bezpieczniejszą dla siebie, ale bardzo nużącą formę debaty. Teoretycznie miało to służyć jej uporządkowaniu – podział na sekcje tematyczne, które dawały kandydatom możliwość odpowiedzi na różne pytania. W efekcie jednak dostaliśmy niestrawne widowisko, nawet osoby, które na co dzień zajmują się polityką, miały problem z utrzymaniem uwagi przez te 224 minuty.

Krzysztof Stanowski obnażył słabości kandydatów i samej debaty

Choć od początku byłem sceptyczny wobec kandydatury Krzysztofa Stanowskiego, który wystartował po to, by te wybory ośmieszyć, to właśnie on wypadł w tej debacie najlepiej. Tak, uważałem, że jego celem jest nihilistyczne i antypolityczne, a więc populistyczne uderzanie w polityczne elity, w system partyjny, ale w poniedziałek nie sposób mu było kilka razy nie przyznać racji. Stanowski bowiem objawił, że w tej kampanii występują postaci znacznie mniejszego formatu niż ten, który na ogół kojarzymy z prezydenturą.

Kiedyś napisałem, dość brzydko, przyznaję, że awatar Donalda Tuska spotkał się z awatarem Jarosława Kaczyńskiego. Dziś muszę podtrzymać tamtą tezę. Tusk i Kaczyński są wybitnymi politykami z zupełnie innej ligi niż startujący w wyborach prezydenckich kandydaci. I znów rację miał Stanowski, który przyznał, że z takimi kandydatami Aleksander Kwaśniewski poradziłby sobie w pierwszej turze. Tak było w 2000 roku, gdy wywalczył reelekcję jako jedyny dotąd prezydent bez konieczności wyborczej dogrywki w II turze. To więc antypolityczny Stanowski reprezentował na tej debacie tak popularne w tej kampanii chłopski rozum i zdrowy rozsądek.

Czytaj więcej

Komentarze

Bogusław Chrabota: Debata w duchu Twittera (dziś X)

W sprawie poniedziałkowej debaty w jednej kwestii z kandydatem Krzysztofem Stanowskim wypada się...

Z czego zapamiętamy Rafała Trzaskowskiego z poniedziałkowej debaty

Stanowski wypadł tak naturalnie, bo zawiedli faworyci. Rafał Trzaskowski właściwie niczym nie zaskoczył. Nie miał niczego ciekawego do powiedzenia, sztab uznał widocznie, że dobrą strategią będzie, gdy lider sondaży będzie agresywny i arogancki.

Słusznie, że Trzaskowski punktował Karola Nawrockiego za sprawę kawalerki, którą ten przejął w Gdańsku od pana Jerzego, ale powiedzmy wprost, że nie było to żadne osiągnięcie. To nie wykorzystanie tego wątku było zasługą Trzaskowskiego, lecz raczej niewykorzystanie byłoby już katastrofą. Szczególnie że w tej sprawie najwięcej dowiedzieliśmy się z mediów, które całą historię i związane z nią dokumenty ujawniły.

Faworyt, podobnie jak na debacie w Końskich (którą przecież zorganizował jego sztab), nie potrafił ukryć irytacji, że prowadząc w wyborach musi się zniżyć do udziału w debatowym cyrku. Zapamiętamy go jako polityka zmęczonego i agresywnego.