Bogusław Chrabota: Partyjny jazgot ważniejszy od Odry

Osobną sprawą są zaniedbania odpowiedzialnych za bieżące badanie rzeki i szybkie reagowanie służb państwowych. To trzeba wyjaśnić maksymalnie transparentnie w osobnej procedurze. Skoro bowiem pierwsze sygnały o śnięciu ryb pojawiały się już w marcu, był czas, by sprawą się zająć.

Tym bardziej irytuje internetowa bijatyka po obu stronach politycznej barykady. Zarzuty jednych i drugich sięgają Himalajów hipokryzji. Rządzący mętnie tłumaczą się z początkowego lekceważenia kryzysu, za to z większą chęcią atakują Niemców (Przemysław Czarnek o niemieckiej informacji o rtęci w Odrze: „To jest machina pogardy i antypolskiego oszczerstwa”) czy opozycję (Jacek Ozdoba: „Mam wrażenie, że PO chętnie wrzuciłaby rtęć do Odry, aby wyszła w badaniach”). Nie lepsi są ci drudzy, czyli opozycja. Ta domaga się dymisji rządu (Robert Biedroń: „Jeśli potwierdzi się spekulacja o zanieczyszczeniu Odry rtęcią, rząd (…) zasługiwać będzie jedynie na dymisję i prokuraturę”) i kpi z liderów PiS (Donald Tusk: „Morawiecki podjął heroiczny bój ze skażeniem Odry. Na Facebooku. Zasłużony urlop, słońce i czysta woda, jak sądzę”).

Rozumiem zasady gry politycznej. Zwłaszcza gdy zbliżają się wybory. Tyle że sytuacja jest naprawdę poważna i nie powinna zostać przysłonięta choćby najbarwniejszym pałowaniem się polityków. Czcza retoryka już nieraz zastępowała w Polsce refleksję nad sposobem rozwiązania realnych problemów. Tym razem musi być inaczej. Poczekajmy na wyniki badań. Głos ekspertów. Ustalmy, co się stało naprawdę, i spróbujmy wyciągnąć z tego wnioski. Raz bądźmy mądrzejsi. Przyszłość Odry, Wisły i setek innych polskich rzek właśnie tego się domaga.