W myśl przepisów ordynacji podatkowej (art. 14b) minister finansów wydaje pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego na wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Składając wniosek, podatnik jest zobowiązany do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jednak ten [b]stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe muszą dotyczyć bezpośrednio kwestii opodatkowania wnioskodawcy[/b]. Podatnik nie może natomiast wystąpić z wnioskiem o interpretację, która dotyczy sytuacji prawnopodatkowej innego podmiotu, nawet jeśli w sposób pośredni będzie ona miała wpływ na jego własną sytuację.
Pojęcie „zainteresowanego” oznacza, że[b] wnioskodawca musi mieć interes prawnopodatkowy[/b], a nie tylko faktyczny [b](tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 24 listopada 2009 r., I SA/Gd 541/09).[/b]
Wydaje się, że zamierzeniem ustawodawcy, kiedy nowelizował przepisy ordynacji podatkowej w zakresie określenia kręgu osób uprawnionych do występowania o jej wydanie, było maksymalnie szerokie wskazanie katalogu podmiotów uprawnionych do wystąpienia z wnioskiem o urzędową interpretację i odejście od zakresu, jaki przed nowelizacją obejmowało sformułowanie „podatnik, płatnik, inkasent”.
[i]Podstawa prawna:
