Już wkrótce 50 proc. bogactwa będzie w rękach 1 proc. ludzi.

Potrzebna interwencja

Te szokujące wnioski to częściowo efekt koncentracji autorów raportu na wartościach nominalnych bogactwa zamiast realnych, tzn. odniesionych do poziomu zarobków i cen w gospodarstwach. Biletem wstępu do grona 1 proc. uprzywilejowanych był w ub.r. majątek rzędu 760 tys. dolarów (2,8 mln zł). To oznacza, że należą do niego posiadacze np. średniej wielkości domu w Londynie czy jakiejkolwiek innej drogiej metropolii, którzy w swoim kraju wcale nie muszą należeć do krezusów.

Z kolei narastanie nierówności majątkowych, mierzonych w taki sposób, jak robi to Oxfam, jest w pewnej mierze skutkiem ubiegłorocznego umocnienia dolara względem walut wielu państw rozwijających się. Sprawiło to bowiem, że bogactwo społeczeństw tych krajów w ujęciu dolarowym się skurczyło. W najnowszym raporcie Oxfam wziął pod uwagę tylko lata hossy na światowych giełdach, której owoce w dużej mierze zebrali najbogatsi. Warto jednak przypomnieć, że wcześniej posiadacze akcji mocno zubożeli. Z powodu zawirowań na rynkach finansowych i z innych przyczyn odsetek bogactwa w rękach 1 proc. najzamożniejszych ludzi w latach 1999–2009 nie wykazywał tendencji wzrostowej.

Niezależnie od tego, czy rozwarstwienie majątkowe na świecie rzeczywiście się powiększa, można się zastanawiać, czy osiągnęło ono poziom szkodliwy dla światowej gospodarki. Według Oxfam – tak.  Szefowa tej organizacji wskazuje, że nierówności społeczne już hamują tempo wzrostu gospodarczego na świecie.

Co dalej?

Według autorów raportu najzamożniejsi nie są jednak w stanie dostrzec, że ograniczenie nierówności majątkowych leży w ich własnym interesie.

Oxfam zaleca, aby problemem zajęły się rządy. Rekomenduje m.in., aby wypowiedziały one wojnę spółkom uchylającym się od płacenia podatków, zwiększyły opodatkowanie dochodów z kapitału relatywnie do opodatkowania dochodów z pracy oraz inwestowały w darmowe usługi publiczne.