„Między nami dobrze jest” w kinach

„Między nami dobrze jest" daje obraz Polaków XXI wieku. Tych odrzuconych, którzy nie załapali się na promocje i przeceny. I tych, którzy przed kamerami puszą się sukcesami, choć wiedzą, że są one wydmuszkami. To portret nas, żyjących w globalnym świecie, a obciążonych kompleksem polskości, udających, że polskiego – jak mówi bohaterka Masłowskiej – nauczyliśmy się z płyt i kaset podrzuconych przez sprzątaczkę.

Film jest zapisem zbiorowej kreacji zespołu TR Warszawa, na czele z Danutą Szaflarską. W roli Osowiałej staruszki snującej wspomnienia świetnie się czuje w groteskowym tekście Masłowskiej.

Aktorów Jarzyny chwalono przy okazji teatralnej premiery, teraz komplementy można powtórzyć dla brawurowych kreacji Magdaleny Kuty i Marii Maj, także dla Aleksandry Popławskiej, Adama Woronowicza, Rafała Maćkowiaka, Romy Gąsiorowskiej, Agnieszki Podsiadlik i Katarzyny Warnke. Ale gdy w finale pojawia się polityk odwołujący do dawnej polskiej wielkości (Lech Łotocki), rodzi się pytanie: to jeszcze teatr czy już życie? I czy przypadkiem ów „piaszczysty spłachetek ziemi ukochanej" nie tkwi w każdym z nas?

Ekranowa premiera „Między nami dobrze jest" zbiegła się ze śmiercią Tadeusza Konwickiego, twórcy takiego kina, którego od lat nikt nie uprawia: chorego na polskość, kreacyjnego, bardzo osobistego. Odprysk klimatu jego dzieł jest w ekranizacji dokonanej przez Jarzynę. W filmach Konwickiego był jednak duch romantycznego dramatu, tu dominuje groteska. Cóż, jakie czasy, taka sztuka.