Najbardziej oczekiwany serial „Sto lat samotności” doczekał się premiery

Do końca życia kolumbijski pisarz, laureat Nagrody Nobla z 1982 roku, Gabriel Garcia Marquez nie wyrażał zgody na sfilmowanie swojej najsłynniejszej powieści. Uważał, że skomplikowanej fabuły „Stu lat samotności” nie da się przekazać nawet w najdłuższej ekranizacji przeznaczonej do kin.

Kiedy zmarł w 2016 roku, Netflix podjął negocjacje z synami noblisty Gabriela Garcii Marqueza. Po kilku latach zabiegów Rodrigo García i Gonzalo García Barcha wyrazili wreszcie zgodę.

Synowie Gabriela Garcii Marqueza zgodzili się na ekranizację

Nie bez znaczenia była właśnie znacznie bardziej pojemna formuła serialowa, a także fakt, że Netflix, jako platforma globalna, postanowił nakręcić serial po hiszpańsku. Gabriel Garcia Marquez nie wyobrażał sobie „Stu lat samotności” zrealizowanych po angielsku i z tego powodu ucinał jakiekolwiek dyskusji na temat ekranizacji tej powieści. W negocjacjach z jego synami pomógł też światowy sukces innej produkcji Netflixa – filmu Alfonso Cuarona (Złote Lwy na festiwalu w Wenecji i trzy Oscary), nakręconego po hiszpańsku. A synowie Marqueza Rodrigo García i Gonzalo García Barcha zostali producentami wykonawczymi serialu.

Czytaj więcej

Platformy streamingowe

Jak zmieścić „Sto lat samotności” w 16 odcinkach serialu. Pokaże to Netflix

Słynna powieść noblisty Gabriela Garcii Marqueza „Sto lat samotności” doczekała się wreszcie ekra...

Od „Wiedźmina” do „Stu lat samotności”

„Sto lat samotności” to ogromna produkcja. Za scenografię odpowiadają Eugenio Cabarello, laureat Oscara za „Labirynt fauna” oraz Bárbara Enríquez, nominowana wraz z Cabarello do Oscara za scenografię do filmu „Roma”. Reżyserami pierwszego sezonu są Argentyńczyk Alex Garcia Lopez (reżyser m. in. „Punishera” i „Daredevil” oraz dwóch odcinków „Wiedźmina”) oraz kolumbijska twórczyni Laura Mora Ortega, autorka głośnego filmu „Zabić Jezusa”.

Na czele zespołu scenarzystów stanął portorykański dramaturg José Rivera, znany jako autor scenariusza takich filmów jak „Dzienniki motocyklowe”, „33” i „W drodze”. – Cel, jaki przyświecał nam, scenarzystom, to wierne oddanie ducha powieści, podkreślenie złożoności Kolumbii, przemocy, dynamiki relacji rodzinnych, klątw i powtarzalności losów – wyjaśnia jedna ze scenarzystek Natalia Santa. – Marquez wykorzystuje realizm magiczny i połączenie wydarzeń z przyrodą w taki sposób, by pokazać nasze osamotnienie. My, Kolumbijczycy, walczymy z przeciwnościami losu, popadając w szaleństwo.


Czytaj więcej

Biznes Ludzie Startupy

Netflix zrobi serial na podstawie „Stu lat samotności” Gabriela Garcíi Marqueza

Zmarły pięć lat temu pisarz konsekwentnie odrzucał propozycje ekranizacji „Stu lat samotności”, o...

Poszukiwania miasteczka Macondo

Scenariusz rodził się w symbiozie z działaniami przygotowawczymi do produkcji serialowej. Kiedy scenarzyści widzieli na własne oczy powstające i rozrastające się Macondo, lepiej rozumieli, jak scenografia musi wpasować się. w każdą proponowaną przez nich scenę. Owo miasto odgrywa przecież kluczową rolę w powieści

„Sto lat samotności” zaczyna się od tego, że José Arcadio Buendía i Úrsula Iguarán pobierają się wbrew woli rodziców, opuszczają swoją wioskę i wyruszają na poszukiwanie nowego domu. Znajdują je w końcu przy prehistorycznej skale na brzegu rzeki. To utopijne miasteczko, które nazywają Macondo. Kolejne pokolenia roku Buendíów odciśnie piętno na historii miasteczka wstrząsanego obłędem, niemożliwą miłością, brutalną i bezsensowną wojną i lękiem przed klątwą, która skazuje je, nieubłaganie, na sto lat samotności.

Realizatorzy serialu także długo szukali swojego Macondo, by miało taki krajobraz i klimat, jak Marquez przedstawił w swojej powieści. Musiało to być ciepłe miejsce, w którym można kręcić szerokie sceny, ale zarazem takie, do którego dało się dostać zarówno drogą lotniczą, jak i lądową, aby przewieźć ludzi i sprzęt. Musiało mieć infrastrukturę mieszkalną, gdzie mogło zamieszkać ponad tysiąc członków osób ekipy. Miejsce takie znaleziono w kolumbijskim regionie Tolima i tam wybudowano filmowe Macondo.