Wychował się w czteropokojowym domu z piecem węglowym, w którym było zawsze zimno i nie było prądu. - Był zadziornym dzieckiem, typem zakapiora – wspominają bracia Harrisona.
Pierwszym, który go dostrzegł i wciągnął do tworzącego się zespołu – jeszcze nie Beatles, ale - The Quarrymen – był Paul McCartney.
- Miał długie włosy, które zaczesywał do tyłu – pamięta McCartney. – To była świetna fryzura. Sztuka jawiła nam się wówczas jako złocista poświata. Zresztą nie nazywaliśmy jej sztuką tylko rock and rollem.
Potrzebowaliśmy dobrego gitarzysty. - Mieliśmy po 17 lat i mieszkaliśmy w bardzo niegrzecznym miejscu – dzielnicy sutenerów, transwestytów i prostytutek – wspominał Harrison. - Niczego nie planowaliśmy, wiedzieliśmy tylko, że chcemy grać i że wyniknie z tego coś dobrego.
Dali cykl występów w salach tanecznych zarabiając w ten sposób tylko na jedzenie – ale to im wówczas wystarczało. George emanował spokojem, miał poczucie humoru i działał wyciszająco na kolegów.
