Wracają czasy przyzakładowych szkół zawodowych

– Najskuteczniej radzą sobie przemysłowi i usługowi potentaci. Większości małych i średnich firm nie stać jednak na inwestowanie w szkoły – mówi Jacek Męcina, ekspert Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan. Drobni przedsiębiorcy liczą, że doczekają wreszcie efektów trwającej od lat reformy państwowego szkolnictwa zawodowego – dodaje.

Agencja zatrudnienia Manpower na podstawie badań przeprowadzonych w dużych przedsiębiorstwach w całej Polsce potwierdza, że od trzech lat ich problemem numer jeden jest niedostatek wykwalifikowanych robotników. – To wynik słabości niedostosowanego do potrzeb szkolnictwa zawodowego, ale też wyjątkowo sztywnych, zamrożonych przez lobby związkowe zasad organizacji pracy. W Polsce wciąż nie działa jak należy system kształcenia ustawicznego – podkreśla Jacek Męcina.

[srodtytul]Poluźnić przepisy[/srodtytul]

Jadwiga Parada, naczelnik Wydziału Kształcenia Zawodowego w Ministerstwie Edukacji Narodowej, potwierdza mankamenty edukacji zawodowej. Zaznacza jednak, że MEN krok po kroku rozluźnia gorset przepisów krępujących szkoły zawodowe. – Mówimy dyrektorom, żeby współpracowali z przedsiębiorcami przy tworzeniu programów nauczania, otwierali się na firmy oferujące praktyczną naukę fachu bezpośrednio w przedsiębiorstwie, znieśliśmy ograniczenia w zatrudnianiu nauczycieli zawodu wywodzących się z przemysłu – wylicza Parada.

[wyimek]48 procent polskich firm ma problem ze znalezieniem odpowiednich pracowników[/wyimek]

Z jednej z nowych możliwości stworzonych przez MEN – powtórnego wpisania w tym roku na listę zawodów technika energetyka – korzysta dziś m.in. Vattenfall. Szwedzki koncern zaczął energicznie działać, gdy kilka lat temu stanął przed perspektywą utraty sporej liczby najbardziej doświadczonych fachowców przechodzących na emerytury.

– Musieliśmy znaleźć sposób, aby lukę zapełnić – mówi Marzena Cieślak, dyrektor HR w Vattenfallu, który współpracuje z dwiema szkołami. Zespół Szkół Technicznych im. Tadeusza Kościuszki w Radomiu i Zespół Szkół Zawodowych nr 40 im. Stefana Starzyńskiego na warszawskiej Pradze dostaje od Vattenfalla pieniądze na wyposażenie pracowni i na stypendia dla najzdolniejszych uczniów. Menedżerowie koncernu pomogli przygotować nauczycieli praktycznego zawodu, eksperci firmy współtworzyli też podręczniki. W tym roku ruszyła w radomskim technikum pierwsza profilowana klasa, w której przygotowuje się młodych elektroenergetyków. – Przyczyniliśmy się do odtworzenia tego zawodu w kraju – mówi z satysfakcję Marzena Cieślak.

[srodtytul]Odbudować prestiż[/srodtytul]

– Tworzenie firmowych szkół to wciąż za mało, aby odtworzyć rynek wykwalifikowanych pracowników. Należałoby się zastanowić, jak odbudować w Polsce prestiż zawodu ślusarza, mechanika, murarza, hydraulika. Niewielu sobie uświadamia, że operator obrabiarki sterowanej numerycznie to już nie prymitywny fizyczny, lecz specjalista odpowiedzialny za komputerowo sterowane procesy technologiczne i majątek ogromnej wartości – mówi Katarzyna Daniek, dyrektor regionalna Manpower Polska.

Młodych ślusarzy krok po kroku we własnej szkole przyzakładowej przygotowuje do precyzyjnej produkcji narzędzi medycznych firma Aesculap Chifa Polska w Nowym Tomyślu. – Moim poprzednikom udało się utrzymać zawodówkę nieprzerwanie od 1963 roku – mówi z dumą Ryszard Nowaczkiewicz, prezes Aesculap Chifa Polska, oddziału globalnego potentata w dziedzinie wyposażenia szpitali i gabinetów lekarskich.

Technikum Mechaniczne w Nowym Tomyślu ma 120 uczniów, którzy nie muszą się martwić o przyszłą pracę. – Dla chętnych etat zawsze się znajdzie – mówi prezes Nowaczkiewicz. Wielkopolski zakład Aesculap Chifa zatrudnia 1200 pracowników. – Firma płaci uczniom kieszonkowe (170 – 230 zł miesięcznie w zależności od klasy), organizuje praktyczne zajęcia, a najzdolniejsi absolwenci mogą sami wybrać miejsce pracy w zakładzie. – Korzyść jest obustronna: firma także sprawdza zawczasu przyszłych pracowników, szlifuje talenty – dodaje prezes Aesculap Chifa.