Porozumienie pięciu krajów Unii: Austrii, Czech, Słowacji, Słowenii i Węgier oraz Chorwacji i Bośni jest częściowo reakcją na skargi ze wszystkich stron na zarządzanie ruchem lotniczym w Europie po wybuchu w kwietniu wulkanu na Islandii i zasnuciu nieba pyłem, który uziemił tysiące lotów i i unieruchomił rzesze podróżnych.
Europa składa się obecnie z ok. 40 krajowych i regionalnych przestrzeni powietrznych, co komplikuje koordynowanie działań zarówno w normalnych warunkach jak i w sytuacjach nadzwyczajnych. Jest to ponadto nieefektywne i drogie.
Komisarz transportu Siim Kallas uznał porozumienie za ważny krok w poprawianiu zarządzania transportem, lotniczym w interesie podróżnych.
Siedem wymienionych krajów stworzyło czwarty tzw. blok przestrzeni powietrznej (FAB). Od początku lat 2000 trwają starania o utworzeniu na terenie Unii jednolitej przestrzeni powietrznej, Single European Sky (SES), swego rodzaju Schengen w powietrzu. W 2004 r. osiągnięto porozumienie w sprawie SES I, cztery lata dyskutowano i korygowano pierwszy pakiet, w 2008 r. powstał więc SES 2.
Do wiosny 2012 ma powstać w całej Europie 9 bloków przestrzeni powietrznej (FAB): 1. Baltic FAB (Polska, kraje bałtyckie), 2. Blue Med (Włochy, Grecja, Izrael, Liban, Tunezja, Egipt), 3. Danube FAB (Bułgaria, Rumunia), 4. Central Europe FAB (Austria, Czechy, Słowacja, Węgry). 5. FAB Europe Central (Niemcy, Beneluks, Francja), 6. NEFAB (Szwecja, Norwegia, Finlandia, Dania, Grenlandia), 7. NUAC (Szwecja, Dania), 8. SW (Portugalia, Hiszpania) i 9. FAB UK-Ireland (który powstał jako pierwszy, najłatwiejszy).