1,14 – taki jest obecnie współczynnik współdzielenia 15,5 tys. wież i masztów komórkowych zarządzanych przez Cellnex Poland, spółkę hiszpańskiego niezależnego operatora infrastruktury telekomunikacyjnej i nadawczej. Wartość podana nam przez Cellnex oznacza, że po mniej więcej dwóch latach od momentu przejęcia przez Hiszpanów infrastruktury polskich operatorów Polkomtelu i P4 (Play) zasoby telekomów urosły i pozostają rozdzielone.
Szybciej przebiega łączenie zespołów pracowników przejętych wraz z siecią.
Gdy grupa Cyfrowy Polsat, właściciel Polkomtelu, zawierała umowę z Hiszpanami, sprzedając im wieżową spółkę (dziś TowerLink Poland), wskaźnik ten wynosił nawet nieco więcej – 1,17.
P4, operator sieci Play, który sprzedał Hiszpanom 60 proc. udziałów w spółce wieżowej (On Tower Poland), takich danych nie prezentował. Telekom przez wiele lat sam używał infrastruktury innych operatorów – i rzadko Plusa – by instalować nadajniki. Nadal rośnie też liczba masztów Playa, co przekłada się na obniżenie wskaźnika.
Dla porównania według właściciela Emitela więcej niż jeden operator używa 40 proc. masztów komórkowych (wskaźnik 1,4).
Można by zakładać, że w wypadku współpracujących Orange i T-Mobile Polska jest on jeszcze wyższy, ale firmy liczą to inaczej. Faktycznie mają wspólne nadajniki, które wiszą na masztach każdego z telekomów. Jak informuje nas biuro prasowe T-Mobile, inni wykorzystują 15 proc. jego masztów (wskaźnik 1,15).
W Cellneksie wierzą, że niski wskaźnik współdzielenia masztów oznacza potencjał. W Hiszpanii wynosi 1,98, a dla wszystkich spółek grupy Cellnex – 1,36. – Gdy kupiliśmy infrastrukturę od operatorów w Polsce, ich lokalizacje częściowo się ze sobą pokrywały. Jednak eliminacja zduplikowanych wież nie może się odbywać w pośpiechu – tłumaczy Katarzyna Cyrbus, odpowiedzialna za relacje zewnętrzne firmy. W grę wchodzi kilkaset dublujących się wież (odległych o około kilkaset metrów). – Po zakończeniu tego procesu możliwa będzie rozmowa o przenoszeniu urządzeń na większe odległości, jeżeli operatorzy wyrażą taką wolę. To jednak wymaga zmian w zakresie planowania radiowego. Taka bardziej dogłębna optymalizacja może dotyczyć kilku tysięcy wież, które pozyskał Cellnex – informuje Cyrbus. – Z drugiej strony stała praca nad poprawą zasięgu i pojemności powoduje, że powstawać będą także nowe stacje bazowe. Jedna sieć obejmująca obszar Polski ciągłym sygnałem (tam, gdzie jest to ekonomicznie uzasadnione) to łącznie ok. 14–15 tys. makrolokalizacji sieci komórkowej (tylko wież i masztów – red.). Ten proces zajmie jeszcze cztery–pięć lat. Znając nowe propozycje UKE w związku z aukcją na rezerwacje częstotliwości pasma C, może to być nawet o kilka tysięcy stacji więcej – wylicza przedstawicielka Cellneksu.
Optymalizacja sieci wież to niższe koszty dzierżawy gruntów, nadmiarowej teletransmisji czy dodatkowego zasilania. – Podobne korzyści uzyskają także inne podmioty, które zdecydują się korzystać z potencjału naszej infrastruktury – wskazuje Cyrbus. Dodaje, że pojedyncza lokalizacja może obsłużyć sygnał wielu sieci, w tym jednej sieci mobilnej, sieci łączności specjalnej, jak również np. sieci kolejowej.
Hiszpanie czekają na koniec budowy sieci GSM-R dla kolei. Są zainteresowani następną – FRMCS. Chcą też poprawiać zasięg sygnału komórkowego w budynkach. Po to kupili firmę Remer od anten rozproszonych.
