Oba indeksy powstały w oparciu o dane platformy FutureProofing Healthcare. Są one przejrzystym narzędziem do porównywania systemów ochrony zdrowia 30 państw Europy i mają na celu wsparcie dyskusji o potrzebach pacjentów oraz wyzwaniach stojących przed służbą zdrowia w poszczególnych krajach.
Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 stworzono w oparciu o 57 mierników, na podstawie których utworzono pięć parametrów oceny: Dostęp do opieki zdrowotnej, Kondycja zdrowotna, Innowacyjność, Jakość oraz Żywotność. Polska znalazła się w nim na 23. miejscu z 43 punktami na 100 możliwych, podczas gdy średnia europejska wynosi 55 punktów. W Indeksie 2018 zajęliśmy 25. miejsce – a biorąc pod uwagę fakt dołączenia Norwegii i Szwajcarii jest to awans tym bardziej godny zauważenia. Liderem Indeksu jest Norwegia, która zdobyła 77 punktów. Kolejne miejsca zajmują Szwajcaria z wynikiem 75 punktów, Dania z 74 punktami oraz Szwecja z 74 punktami.
Polska odnotowała najwyższe wyniki w parametrze Jakość (18. miejsce) oraz Innowacyjność (19. miejsce). W parametrze Kondycja zdrowotna zajęliśmy 23. pozycję, w parametrze Żywotność – 25., a w parametrze Dostęp do leczenia odległe 27. miejsce. Najlepsze oceny Polska otrzymała w miernikach: liczba wypadków śmiertelnych na 100 tys. zatrudnionych osób, śmiertelność okołoporodowa matek, dostęp do e-zdrowia, czy wydatki na profilaktykę. Najmniejszą liczbę punktów Polska osiągnęła w miernikach takich jak m.in.: liczba lekarzy, wydatki na zdrowie na osobę oraz śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych oraz nowotworów.
Rekomendacje ekspertów
Wyniki Indeksu Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 skomentowali eksperci. Przygotowali również rekomendacje dla Polski, których realizacja może przynieść znaczące korzyści dla systemu ochrony zdrowia.
- wzrost finansowania systemu ochrony zdrowia w Polsce w ciągu 4 lat do poziomu średniej krajów zrzeszonych w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wynoszącej obecnie 8,8 PKB.
- wzrost udziału kadr sektora ochrony zdrowia i opieki społecznej do średniej OECD wynoszącej 10% zatrudnionych ogółem w ciągu 4 lat.
- kontynuacja inwestycji w cyfryzację jako podstawy funkcjonowania systemu ochrony zdrowia (rejestry, elektroniczna dokumentacja medyczna, telemedycyna).
- opracowanie i wdrożenie skutecznego programu rekrutującego do badań przesiewowych połączonego z edukacją na temat prewencji pierwotnej w ciągu 4 lat.
Indeks Stwardnienia Rozsianego 2019
Polska w rankingu ogólnym „Indeksu Stwardnienia Rozsianego 2019” zajęła siedemnaste miejsce, otrzymując 44 punkty, co pozycjonuje nasz kraj niewiele poniżej przeciętnego wyniku uzyskiwanego w analizie, średnia dla wszystkich krajów to 47 punktów na 100 możliwych. Eksperci oceniają, że to niezły wynik, ale też sporo jest do nadrobienia w porównaniu do państw o najwyższych notowaniach.
Indeks stworzono na podstawie 18 mierników w zakresie trzech parametrów oceny: codzienne funkcjonowanie, diagnostyka i wyniki leczenia oraz wsparcie pacjentów i zarządzanie leczeniem.
Pierwsze miejsce w rankingu przypadło Niemcom z 71 punktami, które jako jedyny kraj przekroczyły barierę 70 punktów. Drugie miejsce zajęła Dania z 64 punktami, a trzecie Norwegia ex aequo z Szwajcarią, zdobywając po 63 punkty.
Na stosunkowo wysokiej pozycji są Czechy - dwunaste miejsce z 50 punktami. To jedyne państwo z krajów Europy środkowo-wschodniej, które uzyskało wynik powyżej średniej europejskiej, wyprzedzając takie kraje jak Francja czy Hiszpania.
Najlepsze oceny Polska uzyskała w miernikach:
- koszty zamieszkania kontra koszty utrzymania,
- edukacja i wsparcie młodych pacjentów
- liczba lat życia skorygowanych o niepełnosprawność.
Powyżej średniej europejskiej ocenione zostały takie parametry, jak:
- elastyczność warunków pracy,
- liczba zgonów z powodu stwardnienia rozsianego
- dostęp do e-zdrowia.
Najsłabiej Polska wypadła w miernikach:
- świadczenia z tytułu niepełnosprawności,
- zasiłek chorobowy,
- dostępność transportu dla osób z niepełnosprawnościami
- jakość informacji przekazywanych pacjentowi przy diagnozie.
Rekomendacje ekspertów
Wyciągając wnioski z "Indeksu Stwardnienia Rozsianego 2019", Polski Panel Ekspertów przygotował rekomendacje dla naszego kraju, których realizacja w najbliższych czterech latach może przynieść znaczące korzyści dla pacjentów chorych na SM:
- wdrożenie działań mające na celu wzrost liczby specjalistów w Polsce, zwłaszcza w dziedzinie neurologii (w tym szczególnie w zakresie neuroimmunologii i neuroradiologii), psychologii i fizjoterapii oraz asystentów medycznych, wspierających wykwalifikowany personel lekarski i pielęgniarski,
- poprawa wyceny procedur w neurologii związanych z realizacją programów lekowych, w tym diagnostyki oraz wprowadzenie grup rozliczeniowych w świadczeniach szpitalnych dla diagnostyki kompleksowej 1-3 dniowej,
- wdrożenie systemu centrów kompetencyjnych SM współpracujących z innymi ośrodkami leczącymi stwardnienie rozsiane. Stworzenie specjalistycznych poradni SM.
- wprowadzenie opieki kompleksowej nad chorymi na stwardnienie rozsiane,
- poprawa dostępu chorych na stwardnienie rozsiane do rehabilitacji leczniczej,
- cykliczna analiza rzeczywistych danych w aspekcie pomiaru efektywności terapii chorych na stwardnienie rozsiane (rejestry).