Na brak dokumentów utraconych podczas Holokaustu nakładają się archaiczne przepisy stosowanej do spraw z przeszłości ustawy z 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego, która rozróżniała dzieci ślubne – nabywające obywatelstwo ojca, i dzieci nieślubne – nabywające obywatelstwo matki.
    Autor wniosku do wojewody mazowieckiego o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego, urodzony w 1946 r. w Niemczech, mieszka obecnie w Izraelu i legitymuje się paszportem izraelskim. Wojewoda nie kwestionował, że ojciec wnioskodawcy był obywatelem polskim. Mimo to załatwił wniosek odmownie, a jego decyzję podtrzymał minister spraw wewnętrznych i administracji.