Społeczeństwo polskie staje przed wyzwaniami wynikającymi ze zmian w strukturze demograficznej ludności. W praktyce oznacza to wydłużanie się przeciętnego dalszego trwania życia oraz rosnący, ale wciąż niski poziom dzietności. Nic więc dziwnego, że polityka społeczna wobec osób starszych została uznana przez rząd za jeden z priorytetów.
W ramach polityki społecznej wobec osób starszych rząd podejmuje działania związane z sytuacją materialną i mieszkaniową seniorów, zapewnieniem im dostępu do opieki zdrowotnej, jak również z aktywnością zawodową, społeczną, edukacyjną, kulturalną czy sportową osób starszych.
Dokumentem, który wyznacza kluczowe kierunki działań rządu, jest Polityka społeczna wobec osób starszych 2030. Bezpieczeństwo – Uczestnictwo – Solidarność.Dokument stanowi historyczne opracowanie. Wszystkie obowiązujące do tej pory programy miały charakter ramowy i zawierały jedynie rekomendacje. W związku z tym nie przewidywały szczegółowych rozwiązań w zakresie polityki senioralnej. Polityka społeczna wobec osób starszych 2030 jako pierwszy dokument wyznacza konkretne obszary działań, a – co najważniejsze – wskazuje podmioty bezpośrednio odpowiedzialne za ich realizację.
W Polityce społecznej wobec osób starszych 2030 po raz pierwszy zostały uwzględnione potrzeby niesamodzielnych osób starszych. Pozwoli to na wprowadzenie rozwiązań zmniejszających skalę zależności niesamodzielnych osób starszych od innych, a także szeregu ułatwień w dostępie do usług wzmacniających samodzielność.
Stworzenie kompleksowego programu w zakresie polityki senioralnej ma na celu usystematyzowaniei usprawnienie działań instytucji publicznych na rzecz osób starszych w Polsce. Rozwiązania te przyczynią się także do znacznej poprawy jakości życia osób starszych przy zachowaniu szeroko rozumianego bezpieczeństwa oraz jak najdłuższej samodzielności seniorów.