Dziś trzy książki wyjątkowe ze względu na oryginalną formę. Portret dekadenckich elit, czyli „Pożegnanie jesieni" Witkacego, którą w 1990 r. brawurowo zekranizował Mariusz Treliński.
Druga książka reprezentująca w rocznicowym zestawieniu awangardową formę to „Ferdydurke" (1937), indywidualistyczny manifest literata osobnego – Witolda Gombrowicza. Również przeniesiona na ekran, choć z gorszym skutkiem, przez Jerzego Skolimowskiego w 1991 r.
Trzecia pozycja, także zaadaptowana filmowo i to genialnie przez Wojciecha Jerzego Hasa w 1973 r., to „Sanatorium pod Klepsydrą" Brunona Schulza, zbiór opowiadań, gdzie psychoanaliza miesza się z żydowską duchowością i obyczajowością XIX-wiecznej Galicji. —Marcin Kube
Stanisław Ignacy Witkiewicz „Pożegnanie jesieni" (1927)Pierwsza powieść opublikowana przez autora znanego wcześniej ze swoich sztuk teatralnych i twórczości plastycznej.
Stanisław Ignacy Witkiewicz, nazywany Witkacym, przez lata poszuki...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści w serwisie www.rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
