Usługi typu private banking, jakie oferowane są przez banki zamożnym klientom, mogą nieść ze sobą szereg ryzyk. W szczególności mogą się one łączyć z przypadkami rekomendowania przez pracowników banków klientom private banking inwestycji środków własnych w certyfikaty inwestycyjne lub inne instrumenty finansowe, emitowane przez podmioty trzecie. Klienci, zmyleni nieco faktem, iż tych swoistych rekomendacji inwestycyjnych dokonują pracownicy, mogą uznawać, iż są to de facto inwestycje przeprowadzane w ramach private banking, i mogą kierować swoje roszczenia bezpośrednio do banków.
Wątpliwe odsyłanie
Banki do tej pory mogły uznawać, iż nie ponoszą odpowiedzialności za tego rodzaju inwestycje klientów. Mogły odsyłać swoich klientów bezpośrednio do emitentów instrumentów finansowych. Sytuację zmienia jednak jedno z orzeczeń SN, które daje klientom private banking szanse na bardziej skuteczne dochodzenie swoich roszczeń bezpośrednio od banków.
Warto przypomnieć, iż private banking jest najbardziej wyrafinowaną formułą powierniczego kontaktu banku z klientem. Formuła ta adresowana jest do najzamożniejszych, którzy nie muszą – i często też nie mają – specjalistycznej wiedzy z zakresu prawa czy też finansów. Co istotne, klienci private banking, którzy z założenia oczekują osobistego traktowania, często uznają rekomendowaną przez pracowników banków ofertę produktów finansowych podmiotów trzecich za niejako tożsamą z ofertą produktową bezpośrednio banku świadczącego usługę private banking.
Specyficzny węzeł poufności i zaufania w private banking może się stać potencjalną pokusą dla pracownika banku, aby korzystając z takiej niestandardowej formy komunikacji, zaoferować klientowi produkty inne niż bankowe – niejako „przemieszane" z ofertą stricte bankową. Motywacje dla takich działań pracowników mogą być różne – tak jak różne są ludzkie charaktery. Dla mniej świadomego klienta banku takie „przemieszanie" ofert jest do nie wychwycenia, zaś powaga instytucji bankowej i jej pracownika dodatkowo „uwiarygodnia" ofertę pozabankową.
Przykładem takich produktów niebankowych mogą być certyfikaty funduszy inwestycyjnych zamkniętych aktywów niepublicznych, cieszące się zainteresowaniem nawet wśród klientów renomowanych banków. Klienci chętnie korzystają z takich produktów oferowanych przez banki (choć emitowanych przez fundusze inwestycyjne), ponieważ pozycja banku świadczącego usługę private banking, jako instytucji zaufania publicznego, w założeniu gwarantuje większe bezpieczeństwo i pewność zysku dla klienta, realizując przy tym funkcję autoryzacyjną i zabezpieczającą.
