„Psy Egiptu" to powieść z gatunku historycznego thrillera politycznego. Akcja rozgrywa się 1400 lat przed Chrystusem w Egipcie. Zaczyna się w momencie, gdy do miasta Megiddo trafia młoda księżniczka z podbitego przez Egipt kraju azjatyckiego. Już wkrótce ma zostać kolejną żoną faraona. Księżniczka zostaje jednak brutalnie uprowadzona.

Porwanie wybranki władcy Egiptu rozpoczyna powieść Bogusława Chraboty, której akcja rozgrywa się w przeciągu pięciu dni pomiędzy Megiddo a Tebami, czyli dzisiejszym Luksorem, siedzibą faraonów.

Na spotkaniu autorskim w stołecznym Pałacu Krasińskich, w piątkowy wieczór, Bogusław Chrabota opowiadał o swojej pasji egiptologicznej, a także o procesie powstawania „Psów Egiptu", która ma stanowić pierwszą z pięciu książek sagi o starożytnym Egipcie.

-Najdawniejszą inspiracją do napisania tej powieści była lektura „Egipcjanina Sinuhe" Miki Waltariego, jednej z pierwszych książek jakie przeczytałem, która towarzyszy mi nieustannie od czterdziestu lat – mówił naczelny Rzeczpospolitej. –Z kolei dwadzieścia lat temu po raz pierwszy trafiłem do pozostałości miasta Megiddo w Egipcie, legendarnej twierdzy w historycznej Dolinie Jezreel na Bliskim Wschodzie. Pierwsze rozdziały „Psów Egiptu" napisałem dwa lata temu – kontynuował w rozmowie z Maciejem Stroińskim, dziennikarzem Polsat News.

Jak zapewnia autor, cała intryga powieści mieści się w faktach historycznych i źródłach. –Te czasy miały dużo szczęścia, w tym sensie, że opisywany przeze mnie okres jest wyjątkowo dobrze udokumentowany – opowiadał Chrabota.

W XIX wieku odkryto tak zwane Listy z Amarna, czyli korespondencję administracyjną i dyplomatyczną ówczesnych elit i dworu faraona. Dzięki temu dokładnie autor powieści mógł szczegółowo odtworzyć codzienne życie egipskich elit. Jak ujął to prowadzący spotkanie Maciej Stroiński: Bogusław Chrabota stworzył staroegipską wariację na temat serialu „House of Cards".

Na pytanie czy nie myśli o współczesnej powieści o dzisiejszym Bliskim Wschodzie, naczelny Rzeczpospolitej odpowiedział: -Analizowanie współczesności pochłania mniej więcej osiemdziesiąt procent każdego mojego dnia. Starożytność jest dla mnie pewnego rodzaju ucieczką i odpoczynkiem.

Z drugiej strony pisarz i dziennikarz nie byłby sobą, gdyby nie wplótł do powieści wątków i problemów aktualnych dzisiaj. Bo „Psy Egiptu" można czytać nie tylko jako portret dawnej epoki, ale też jako opowieść o ataku bezwzględnej barbarzyńskiej cywilizacji na kulturę o dużej tradycji, której słabością była mała zdolność do modernizacji.

„Psy Egiptu" Bogusław Chrabota, wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2015