Przypomniał o tym Minister Sprawiedliwości, który odmówił powołania Jerzego J. (dane fikcyjne) na stanowisko komornika sądowego. Minister stwierdził, iż kandydat nie spełnia wymagań formalnych niezbędnych do powołania na stanowisko komornika sądowego, określonych w art. 10 ustawy o komornikach sądów i egzekucji. Mianowicie wskazał, iż stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 5 u.k.s.e., jednym z wymogów, które musi spełniać osoba ubiegająca się o powołanie na stanowisko komornika sądowego jest brak podejrzenia o dopuszczenie się przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego lub przestępstwa skarbowego.
Minister wskazał na uzyskane w trakcie postępowania administracyjnego z prokuratury pismo, zawierające informację, iż w toku prowadzonego przez nią śledztwa Jerzemu J. został przedstawiony zarzut popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 230a § 1 Kodeksu karnego (płatna protekcja). Powołując się na poglądy doktryny Minister Sprawiedliwości uznał tę sytuacje za zmianę stanu faktycznego w toku postępowania administracyjnego, wskazując na konieczność uwzględnienia tej zmiany podczas rozstrzygania sprawy, zgodnie ze stanowiskiem doktryny.
Minister przyznał, że Jerzy J. w chwili złożenia wniosku o powołanie na stanowisko komornika sądowego spełniał wymogi określone w art. 10 ust. 1 u.k.s.e., natomiast w dniu wydawania decyzji administracyjnej kandydat nie spełniał przesłanki określonej w art. 10 ust. 1 pkt 5 z uwagi na toczące się postępowanie o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego, co wykluczało możliwość powołania go na stanowisko komornicze.
Jednocześnie Minister Sprawiedliwości zaznaczył, że odmowa powołania na stanowisko nie oznacza, że prawnik nie będzie mógł ubiegać się o nie w przyszłości, przykładowo w razie uniewinnienia od zarzucanego mu czynu.
W skardze na decyzję Ministra Sprawiedliwości, Jerzy K. zarzucił, iż na dzień złożenia przez niego wniosku o powołanie na stanowisko komornika sądowego spełniał wszystkie niezbędne przesłanki. W jego ocenie wszczęcie postępowania karnego po złożeniu wniosku nie miało wpływu na ocenę spełnienia przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 5 u.k.s.e. Ponadto podniósł, iż w związku z wniesieniem aktu oskarżenia nie jest już podejrzanym, lecz oskarżonym w sprawie karnej, zaś przepis nie wskazuje, aby osoba, wobec której został wniesiony akt oskarżenia nie mogła być powołana na stanowisko komornika, lecz obejmuje wyłącznie przesłankę "bycia podejrzanym", tożsamego w z prowadzeniem wobec kandydata postępowania przygotowawczego, które w jego przypadku zostało już zakończone.