Naukowcy odkopali najstarszą na świecie kredkę sprzed 10 tysięcy lat. Jest to skamieniały kawałek ochry – zwietrzeliny skał bogatych w związki żelaza.
Ochrę wykorzystywano od epoki lodowej jako naturalny, nieorganiczny pigment. Ilość i rozdrobnienie tlenków wpływa na jej barwę – od żółtej do brązowej.
Poniżej dalsza część artykułu
Czerwoną kredkę odkopano w Scarborough w południowo-zachodniej Anglii, w torfowisku na terenie dawnego jeziora. Odkrycia dokonali archeolodzy z Uniwersytetu w Yorku. Kredka ma 22 mm długości i 7 mm grubości. Jeden z jej końców był początkowo zaokrąglony, ale w trakcie użytkowania stał się cieńszy. Kredka mogła być używana do ozdabiania ludzkiego ciała albo wyrobów ze skór.
Po drugiej stronie tego samego torfowiska archeolodzy odkopali wielką bryłę ochry. Jej powierzchnia jest prążkowana, wyraźnie żłobkowana – ślady te powstały, gdy drapano ją, aby uzyskać sproszkowaną ochrę.
×
Żadna część jak i całość utworów zawartych w dzienniku nie może być powielana i rozpowszechniana lub dalej rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i w jakikolwiek sposób (w tym także elektroniczny lub mechaniczny lub inny albo na wszelkich polach eksploatacji) włącznie z kopiowaniem, szeroko pojętę digitalizację, fotokopiowaniem lub kopiowaniem, w tym także zamieszczaniem w Internecie - bez pisemnej zgody Gremi Media SA. Jakiekolwiek użycie lub wykorzystanie utworów w całości lub w części bez zgody Gremi Media SA lub autorów z naruszeniem prawa jest zabronione pod groźbą kary i może być ścigane prawnie.
