Ograniczenie handlu w niedzielę. Złuda stabilizacji

Trudno jednak mówić o sukcesie w sytuacji, gdy właśnie w roku 2018 Kościół miał szansę trend ten nieco odwrócić. Przez dziesięć miesięcy (od 1 marca) obowiązywało w Polsce ograniczenie handlu w niedzielę. Supermarkety, w których widziano konkurencję dla Kościoła, były nieczynne przez dwie niedziele w miesiącu. Wielu hierarchów, księży oraz publicystów było przekonanych, że w sposób naturalny wzrośnie frekwencja w kościołach.

Nie wzrosła. Na liturgię poszli ci sami co zwykle, a ci, którzy wcześniej chodzili na zakupy, czas zagospodarowali w inny sposób. Duchowni nie zrobili nic albo prawie nic, by do nich dotrzeć.

Jeszcze przed wprowadzeniem zakazu handlu w niedzielę abp Wiktor Skworc, metropolita katowicki, przekonywał, że każda parafia powinna mieć na niedzielę ofertę pozaliturgiczną. Tezę tę powtórzył w wywiadzie dla KAI w październiku ub. roku. – My oferujemy tylko mszę świętą. Chodzi o taką ofertę pozaliturgiczną na popołudnie, dla rodzin, dla dzieci, dla młodzieży, dla osób starszych, która zostałaby stworzona we współpracy z samorządami – tłumaczył i dodawał, że księża powinni przemyśleć też czas celebracji niedzielnych mszy.

– Czas ten przesunął się z godzin porannych, popołudniowych, na godziny późnowieczorne, kiedy weekendowicze wracają. Wtedy powinniśmy oferować jakąś możliwość przeżywania niedzieli, doświadczenia spotkania z Chrystusem – stwierdzał. Wie, co mówi. Niedzielna msza u dominikanów w Warszawie o godz. 21.30 cieszy się dużą popularnością. Ale kiedy swego czasu rzuciłem hasło, by msza o 21 była odprawiana w jednym z podwarszawskich sanktuariów, gdzie księży nie brakuje, usłyszałem od jednego z duszpasterzy, że nie znajdzie się chętny, by ją tak późno odprawić.

Takie podejście nie jest przypadkiem odosobnionym, ale wciąż pozwala na cieszenie się ze złudnej stabilizacji. Pytanie tylko jak długo.