[b]Odpowiada Anna Welsyng - radca prawny, doradca podatkowy.[/b]
[b]Jestem pracownikiem polskiej spółki z o.o. działającej w sektorze energetycznym. W ubiegłym roku realizowaliśmy projekt w Irlandii. Wynagrodzenie rozliczał pracodawca według polskiej skali podatkowej, ale nie obniżał go o równowartość 30 proc. należnych mi za każdy dzień pobytu za granicą diet (zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT). Czy mogę sam dokonać takiego odliczenia od rocznego przychodu?[/b]
[b]Tak.[/b] Z pytania wynika, że mamy do czynienia z czasowym (na okres nieprzekraczający 183 dni) oddelegowaniem pracownika do realizacji kontraktu w Irlandii przez polską firmę nieposiadającą tam zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Świadczy o tym wypłacanie w całości wynagrodzenia przez polskiego pracodawcę i opodatkowanie go w Polsce. Pracownikom czasowo oddelegowanym do pracy za granicę nie przysługują diety i inne świadczenia związane z podróżami służbowymi. Jednakże zwolnione od PIT w Polsce są przychody w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety określonej w przepisach o zagranicznych podróżach służbowych. Zwolnienie to przysługuje pracownikowi za każdy dzień pobytu za granicą.
Polska firma była płatnikiem, tak więc ciążyły na niej obowiązki związane z obliczaniem i poborem zaliczek na PIT. Z pytania wynika, że przy obliczaniu zaliczek w ciągu roku pracodawca nie uwzględniał powyższego zwolnienia, chociaż mógł to zrobić [b](co potwierdza np. interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 stycznia 2009 r., ITPB2/415-976/08/RS)[/b]. Konsekwencją działania płatnika jest zawyżenie zaliczek, które jednak mogą być odzyskane jako nadpłata przy rozliczeniu rocznym. Nic nie stoi bowiem na przeszkodzie, aby zwolnienie to zostało samodzielnie uwzględnione przez czytelnika w zeznaniu rocznym.
