Ekspert Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, dr Adam Bodnar zuważa, że warszawska prokuratura, która zleciła funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wejście do redakcji „Wprost" i żądanie wydania nagrań poszła na skróty zamiast innymi metodami ustalać kto potajemnie nagrał polityków.

- Żądanie od dziennikarzy wydania rzeczy, które są objęte tajemnicą dziennikarską to środek stosowany w absolutnie najbardziej ekstremalnych sytuacjach, kiedy nie można przeprowadzić czynności procesowych w inny sposób. W tym przypadku z taką sytuacją nie mamy do czynienia – mówi „Rz" dr Adam Bodnar.

Dlaczego - zdaniem ekspertów - śledczy nie powinni żądać wydania nagrań?

- Mleko się rozlało, nagrane rozmowy już zostały opublikowane, wydanie nagrań nie odwróci  tego, co już się stało. Na potrzeby śledztwa prokuratura może sięgnąć po dowody polegające na publikacji treści rozmów – tłumaczy ekspert Fundacji.

Także mec. Artur Wdowczyk, doradca Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP, zszokowany wejściem do „Wprost" funkcjonariuszy ABW uważa, że te działania mogą naruszać tajemnicę dziennikarską.

- Takie materiały są objęte tajemnicą dziennikarską, a dziennikarze mają nie tylko prawo, ale wręcz ustawowy obowiązek ją zachować i strzec swoich informatorów. Pytanie ich o źródło informacji jest również bardzo niebezpieczne dla wolności słowa i może być odbierane jako wywieranie na nich presji – zaznacza Artur Wdowczyk. Jego zdaniem wydanie ABW nagrań mogłoby doprowadzić do ujawnienia informatorów, więc dziennikarze „Wprost" słusznie tego odmówili.

Mecenas Wdowczyk przypomina, że tajemnica dziennikarska jest znacznie szersza niż chociażby adwokacka, a wyłączenie jej następuje tylko w ściśle określonych sytuacjach, opisanych w kodeksie postępowania karnego. - W sprawach dotyczących między innymi terroryzmu, zamachu na prezydenta czy szpiegostwa – wylicza mec. Wdowczyk.

Również dr Bodnar podkreśla, że zwolnienie dziennikarza z tajemnicy dotyczy spraw  wyjątkowych. - Jeżeli na przykład jakaś osoba współpracująca z grupą terrorystyczną przekazała by dziennikarzom np. plany ataku na jakieś cele, to wtedy dziennikarz nie mógłby zasłaniać się tajemnicą. W takiej ekstremalnej sytuacji prokuratura mogłaby żądać wydania materiałów. Tutaj absolutnie nic takiego nie ma miejsca – podkreśla Bodnar.

Wątpliwości specjalistów budzi również sam moment wkroczenia ABW do redakcji. Zwracają uwagę na to, że z postanowienia prokuratury, które zostało upublicznione przez dziennikarzy wynika, iż śledczy domagają się oddania im nie tylko nagrań z restauracji „Sowa i przyjaciele", ale również późniejszych - z restauracji w Pałacyku Sobańskich.