Niespełna dwa miesiące przed wyborami sondaże niewiele się zmieniają. Z sierpniowego badania GfK Polonia dla „Rz" wynika, że poparcie dla PO od końca lipca wzrosło o 1 pkt proc., a dla PiS, SLD (w sierpniu 11 proc.) i PSL (5 proc.) nie zmieniło się. Ruch Palikota może liczyć na 2 proc. głosów, a PJN na 1 proc. Czy to znaczy, że wynik wyborów jest już przesądzony?

– Zdecydowanie nie – uważa Anna Materska-Sosnowska, politolog z UW. – Ta stagnacja wynika z wakacyjnego braku zainteresowania polityką i znużenia samych polityków, u których nie widać woli walki o niezdecydowanych wyborców.

Prof. Wawrzyniec Konarski, politolog z UJ, dodaje, że kampania właściwie jeszcze się nie zaczęła, więc emocje, które jej zwykle towarzyszą, nie rozgrzewają na razie Polaków. – Zmian w sondażach można się spodziewać dopiero we wrześniu – zaznacza Konarski.

19 proc. osób ankietowanych w sierpniu przez GfK Polonia wciąż nie wie, na kogo głosować

Sprawdziliśmy, jak wyglądały badania dwóch pracowni – TNS OBOP i GfK Polonia – dwa miesiące przed wyborami w 2005 i 2007 r. W obu przypadkach sondaże wskazywały zwycięzcę wyborów, choć poparcie uzyskane w wyborach było różne od sondażowego, i to nawet o 10 pkt proc. Przykładowo w lipcu 2005 r. TNS OBOP dawał PiS 23 proc., a Platformie 21 proc. poparcia, a we wrześniowych wyborach te partie dostały: PiS – prawie 27 proc., a PO – ponad 24 proc.

W sierpniu 2007 r. TNS OBOP szacował poparcie dla PO na poziomie 33 proc., a dla PiS – 20 proc., podczas gdy w październikowych wyborach PO zdobyła 41,5 proc. głosów, a PiS nieco ponad 32 proc.

Podobnie było w GfK Polonia.

Materska-Sosnowska uważa, że nie można z tamtych sondaży wyciągać prostych wniosków dotyczących tegorocznych wyborów. – W 2005 r. wyborom parlamentarnym towarzyszyły prezydenckie, co zmienia siłę i dynamikę przekazu podczas kampanii – mówi. – A w 2007 r. mieliśmy do czynienia z udaną kampanią na rzecz zwiększenia frekwencji. W tym roku nie występuje ani jeden, ani drugi czynnik.

Oboje politolodzy są jednak zgodni, że zwycięzca tegorocznych wyborów jest już przesądzony. – Żadna kampania nie będzie w stanie odebrać Platformie zwycięstwa, co nie znaczy, że partia Donalda Tuska zdobędzie 48 proc. poparcia – mówi Konarski. – Rozczarowanie wobec rządów PO jest duże, ale pozostałe partie nie potrafią przekonać wyborców do siebie. Dlatego przewiduję, że wielu ludzi zagłosuje nogami i nie pójdzie do urn.

Według Materskiej-Sosnowskiej wynik PO może być nawet o 10 pkt proc. niższy od sondażowego. – Bo część ankietowanych deklaruje głosowanie na zwycięską partię, ale ich prawdziwe preferencje ujawnią się dopiero przy urnach – zaznacza.

Co na to przedstawiciele partii? Twierdzą, że szykują się do boju o każdy głos. – Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że w kampanii potrafimy zrobić bardzo wiele – mówi Tomasz Poręba, szef sztabu PiS. – Walczymy o zwycięstwo.

Sygnałem do marszu w górę ma być sobotnia konwencja PiS.

W niedzielę program przedstawi SLD. – Mamy już szczegółowy plan działań na kampanię. Armia tysiąca kandydatów i setki wolontariuszy pójdzie do ludzi – deklaruje poseł Marek Wikiński. – Chcemy zdobyć 115 mandatów, żeby móc składać wnioski do Trybunału, i wierzę, że wszystkich zaskoczymy.

Poseł SLD uważa, że nie tyle kampania, ile rzeczywistość przesądzi o wyniku wyborów. – Do ludzi zaczęły docierać wyższe rachunki, np. za gaz – mówi Wikiński. – Coraz trudniej związać im koniec z końcem. Słynne pytanie rolnika: „Jak żyć, panie premierze", przekłuje napompowany balon PO.

Platforma mimo świetnych notowań zdaje sobie sprawę z zagrożeń. – Sondaż to sondaż, a liczy się wynik, który osiągniemy 9 października – zastrzega posłanka Małgorzata Kidawa-Błońska. – Będziemy do ostatniego dnia walczyć nie tylko o utrzymanie dotychczasowych wyborców, ale też o głosy tych, którzy nie wiedzą, czy pójść głosować lub kogo poprzeć.

Komu Polacy chcą powierzyć władzę