Partyjny ekshibicjonizm Gowina

Czy oczekuje pan debaty Donalda Tuska z Jarosławem Gowinem?

Bogusław Kośmider, przewodniczący PO w Krakowie:

Rozmawiać trzeba, ale z poszanowaniem zasad dyskusji i według mnie, należy zacząć rozmowy od poziomu naszej organizacji. Bo są to przede wszystkim wewnętrzne sprawy PO. Nie jestem zwolennikiem publicznego dywagowania. Padło dużo mocnych i niepotrzebnych słów.

A nie brakuje panu debaty wewnątrz PO przed serią nadchodzących wyborów? Sam pan powołał Klub Debaty Obywatelskiej.

Platforma nie narzeka na brak wewnętrznych debat. Rozmawiamy, dyskutujemy konstruktywnie na temat zmian w partii, na tematy gospodarcze i miejskie. Co innego debata wewnątrz PO, a co innego przeciwko PO. Widać, że Gowin nie potrafi już się odnaleźć w Platformie. Niepotrzebnie promuje partyjny ekshibicjonizm.

Czas, żeby poszedł na swoje?

To przede wszystkim jego - Jarosława Gowina – wybór i ewentualna decyzja. Nie ma szans na sukces partyjny. Z małych partii nic efektywnego nie wynika.

Miejsce Gowina jest jeszcze w PO?

Platforma to bardzo szeroka organizacja, w której mieszczą się i konserwatyści, i liberałowie. Możemy się różnić w wielu sprawach, ale obowiązuje nas wszystkich zgoda co do spraw podstawowych i jak w każdej organizacji, lojalność. Na to pytanie, znając zasady, powinien odpowiedzieć sobie sam Gowin.

Gowin odejdzie z Platformy?

PO traci w sondażach. W Krakowie również widoczne jest zniechęcenie do pańskiej partii?

I tak, i nie. Ludzie odwracają się od PO, deklarując, że nie zagłosują na nikogo. Nie pójdą na wybory, więc nie wycofują poparcia dla idei, które prezentowała i prezentuje PO. Raczej się wstrzymują i czekają, co się będzie działo.

A jeśli do urn nie pójdą wyborcy PO, to zyska PiS i SLD, które to partie mają najbardziej zdyscyplinowany elektorat.

Wolę pozytywną motywację od negatywnej. Ograniczanie się do straszenia PiS-em nie da sukcesu Platformie. PO musi udowodnić, że wciąż warto na nas głosować. Z krakowskiego punktu widzenia mogę uczciwie przyznać, że PO pracuje efektywnie, wyciąga Kraków z wielu kłopotów finansowych i stwarza możliwości do rozwoju miasta. Mam wrażenie i nadzieję, że społeczeństwo to widzi.

Udało się panu uspokoić nastroje w krakowskiej PO po odejściu Łukasza Gibały i wielu działaczy partyjnych?

Tak. Nie zrezygnowaliśmy z ludzi, którzy z Gibałą byli związani. Oni w dużej mierze zostali w PO. Powołali nowe koła. Mniejsze, ale nie mniej wartościowe. Powołaliśmy think tank - Krakowskie Centrum Programowe, które przygotowuje różne projekty związane z funkcjonowaniem programowym PO. Zrealizowaliśmy projekt „Diagnoza", czyli analizę różnych wydziałów struktur miasta, np. w sprawach przedsiębiorczości, edukacji, promocji, spółek komunalnych i wielu innych. Przedstawiliśmy prezydentowi nasze rekomendacje dotyczące każdej z tych dziedzin i ich uzasadnienie, oczekując że nasze pomysły będą wdrażane. Zintensyfikowaliśmy działania mające na celu rozwiązanie problemu smogu w mieście. Rekomendujemy Antysmogowy Plan Przyśpieszenia, czyli pakiet działań, dających w ciągu pięciu lat możliwość osiągania w Krakowie norm czystego powietrza. Znaleźliśmy na to znaczne środki, zaangażowaliśmy różne instytucje. Wspólnie staramy się pozyskać środki unijne na najważniejsze projekty dla miasta na lata 2014-2020. Również wspólnie będziemy zabiegać o przeprowadzenie olimpiady w Krakowie.

Obecnie realizujemy projekt „Obywatelska Wizja Krakowa ", angażujący osoby spoza Platformy. Zrobiliśmy również ankietę w PO, pytając naszych członków o stanowisko w wielu sprawach Krakowa, Platformy. Myślę, że członkowie partii są coraz bardziej zadowoleni, że partia poszła w stronę programu.

I porozumienia z prezydentem Jackiem Majchrowskim.

Zaczęło się od tego, że w zeszłym roku nie udzieliliśmy absolutorium prezydentowi.

Dlaczego PO nie doprowadziła do referendum za odwołaniem lewicowego włodarza miasta?

Mogliśmy zrobić referendum, albo porozumieć się z prezydentem. W Krakowie przyjęliśmy opcję porozumienia jako bardziej konstruktywną i efektywną. W Zakopanem, w tym samym czasie też nie udzielili absolutorium, potem odbyło się nieudane referendum. Trwa tam walka, ale nie rozwiązano żadnych ważnych dla miasta problemów. W Krakowie porozumieliśmy się i krok po kroku rozwiązujemy trudne miejskie problemy. Taki Pax Cracoviana, Pokój Krakowski.

Jacek Majchrowski wciąż jest popularny w Krakowie, wiec PO wolała nie ryzykować, że przegra referendum?

PO woli szukać porozumienia i nie narażać miasta na straty, jakie wywołałoby zorganizowane referendum. Prezydent zaangażował się w program reform miejskich. Wspólnie udaje się nam powoli oddłużać miasto. Regionalna Izba Rozrachunkowa przed rokiem kwestionowała wiele działań. Pieniądze z wielkim opóźnieniem trafiały na wynagrodzenia dla ludzi i na różnego rodzaju konieczne zakupy. Sytuacja była dramatyczna. Po roku, Platformie współpracującej z prezydentem Majchrowskim udało się obniżyć wskaźnik długu. Polepszyła się płynność finansowa miasta. Nie ma zagrożeń dla bieżącego funkcjonowania finansów. Wprowadziliśmy również zasadę konsultowania ważnych spraw przed wystawieniem ich na forum publiczne. Dyskutowaliśmy w sprawach finansowych, opłat, ale i w sprawach śmieci. Kolejnym efektem współpracy jest fakt, że od 1 sierpnia jeden z wiceprezydentów Krakowa jest z Platformy.

Kompromis polityczny w Krakowie przyniósł widoczne, korzystne rezultaty dla miasta i jego mieszkańców. Proponujemy, żeby Warszawa wzięła przykład z Krakowa, zamiast polityki wspólna praca na rzecz mieszkańców.

Czy kompromis między prezydentem Krakowa a PO nie sprowadza się do tego, że Jacek Majchrowski nie wystartuje w przyszłych wyborach samorządowych, torując tym samym drogę do prezydentury kandydatowi PO?

Trudno dziś decydować, co się stanie za rok, tym bardziej, że jest to decyzja przede wszystkim prezydenta. Dotychczas z Jackiem Majchrowskim podczas wyborów prezydenckich w Krakowie było jak z Niemcami w futbolu. Startowało wielu , wygrywał prezydent. Zobaczymy, co będzie za rok.

Będzie pan kandydatem PO w wyborach na prezydenta miasta?

Przede wszystkim musiałbym wygrać prawybory, a to jeszcze wszystko przed nami. W życiu codziennym i pracy wyznaję zasadę „robić swoje" najlepiej jak się umie. Jak to się mówi, ja się pracy nie boję, ale trzeźwo patrzę też na np. meandry polityczne towarzyszące tej funkcji. Mam trochę inny temperament, bardzo cenię sobie działanie i sprawność, efektywność, boję się, czy ta funkcja nie zaburzyłaby mojej skuteczności.

Nauczyłem się przez te lata dorastać do pewnych funkcji. Ja nie muszę być pierwszy, ale zawsze muszę mieć pracę, która mnie interesuje i wciąga. Przewodniczącym rady mogłem być już znacznie wcześniej, ale zupełnie świadomie odwlekałem ten moment. Służba społeczna uczy pokory. Będzie to, co będzie... Platforma na pewno wystawi dobrego kandydata!

Kto z PO chciałby zostać prezydentem miasta?