Ankieta "Rzeczpospolitej": Artur Zasada (Polska Razem)

1. Przyszłość integracji. Czy Unia Europejska powinna pozostać dalej związkiem państw, zmierzać w kierunku federalizacji, czy też stawać się w dłuższej perspektywie superpaństwem?

Unia Europejska to bez wątpienia jedno z największych osiągnięć w powojennej Europie. Będąc w Brukseli bardzo często przechodzę obok popiersia Roberta Schumana, jednego z ojców Wspólnoty. Moi goście wielokrotnie pytali mnie, dlaczego Robert Schuman ma taki smutny wyraz twarzy. Pół żartem, pół serio odpowiadam wtedy, że ten smutek wynika z wypaczenia jego idei Unii Europejskiej. Unia miała ułatwić przede wszystkim wymianę handlową i zapewnić dobrobyt tworzącym ją narodom. Niestety, dzisiaj widzimy, że koncepcja UE niebezpiecznie zbliża się do pomysłu utworzenia centralnie sterowanego ponadnarodowego bytu, który jeszcze zanim powstał, stał się niewydolny z powodu ogromnej ilości absurdalnych i niepotrzebnych regulacji. Musimy przypomnieć sobie lekcję, której udzielili nam ojcowie nowoczesnej Europy przeszło 60 lat temu. Nie straciła ona na aktualności.

2. Kiedy i na jakich warunkach Polska powinna przystąpić do Unii Walutowej i przyjąć Euro?

Polska nie powinna wchodzić do strefy euro. Na przykładzie południa Europy widzimy, że przyjęcie wspólnej waluty nie rozwiązało problemów takich państw jak Grecja, Portugalia czy Hiszpania, a nawet je pogłębiło. Kryzys, z którym boryka się większość europejskich państw w dużym stopniu jest spowodowany przez wspólną walutę. Moim zdaniem należy z dystansem przyglądać się unii monetarnej i podobnie jak Wielka Brytania chroni swojego funta, chronić naszą złotówkę.

3. Czy, kiedy i na jakich warunkach Polska powinna wejść do Unii Bankowej?

Polski sektor bankowy powinien stanowić przykład dla pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej. Niezrozumiałym byłoby równanie standardów w dół.  Nasz nadzór nad bankami zapewnia wystarczający poziom bezpieczeństwa dla polskich obywateli. Nie zgadzam się na zwiększanie roli Europejskiego Banku Centralnego oraz na utworzenie europejskiego funduszu ratunkowego dla banków. Błędy zagranicznych bankowców i pobłażliwość nadzorujących ich rządów nie mogą w żadnej mierze stanowić powodu obciążania polskiego podatnika. Jest to przykład fałszywie rozumianej solidarności europejskiej.

4. Polityka energetyczna i klimatyczna. Co ważniejsze: środowisko czy gospodarka. Jakie powinny być polskie priorytety w sprawie bezpieczeństwa energetycznego i wspólnej polityki energetycznej UE. Czy Europa powinna być bardziej niezależna energetycznie – jak to osiągnąć. Czy Unia Europejska powinna iść w kierunku dalszego zaostrzenia prawa ochrony środowiska, bez względu na koszty jakie poniosą państwa/ przedsiębiorcy?

Unia Europejska próbowała być ważnym, światowym graczem w kwestii ochrony klimatu, niestety przegrała z kretesem. Użyję porównania: unijni przywódcy potraktowali problem redukcji CO2 na poziomie globalnym trochę jak rozgrywkę pokera. Grali agresywnie, podbijali stawkę, tylko nie przewidzieli, że światowe mocarstwa po prostu wstaną od stołu i przerwą grę. Pamiątką po tej przegranej partii  jest nieskuteczna i niesłychanie droga unijna polityka klimatyczna, której konsekwencją są wysokie ceny paliw i energii. Ogromną szansą dla Polski jest dziś gaz łupkowy, w USA zrozumiano to już wiele lat temu. Zwłaszcza dziś widzimy jak ważna jest niezależność energetyczna. Dlatego nie zgadzam się, aby UE ingerowała w kwestie eksploatacji polskich złóż gazu łupkowego, podobnie też nie możemy być karani za to, że naszym podstawowym surowcem energetycznym jest węgiel. W kwestii ochrony środowiska potrzebne jest spojrzenie przez pryzmat globalnego porozumienia, a nie oderwanych od rzeczywistości ambicji.

5. Unia gospodarcza. Jak daleko powinna sięgać współpraca gospodarcza. Czy powinno dojść do harmonizacji podatkowej i budżetowej w ramach państw członkowskich UE?

Już dziś widzimy, że przeregulowanie europejskiego rynku nie przynosi pozytywnych efektów. Przedsiębiorcy gubią się w gąszczu przepisów, wielu z nich nie aplikuje o przysługujące im środki pomocowe z obawy przed zbyt skomplikowanymi procedurami. W pierwszej kolejności należy zrewidować i uprościć tę część prawa wspólnotowego, które ogranicza swobodę działalności gospodarczej. Państwa członkowskie powinny mieć prawo do konkurowania pomiędzy sobą stawkami podatkowymi, w szczególności CIT i PIT.

6. Wspólny rynek i swoboda przepływu osób. Jakie wysiłki należy podjąć na rzecz wzmocnienia wspólnego rynku w UE? Jak przeciwdziałać coraz silniej pojawiającym się w UE tendencjom do ograniczenia jednej z fundamentalnych zasad UE – swobodnego przepływu osób?

Fundamentem jednolitego rynku Unii Europejskiej są cztery swobody: przepływu towarów, usług, osób i kapitału. W ostatnim czasie Polacy doświadczyli ataków ze strony władz niektórych unijnych państw. Polegały one na próbie utrwalenia negatywnego obrazu naszych obywateli jako tych, którzy odbierają miejsca pracy. Należy przypomnieć niektórym sceptykom, że korzyści z obecności polskich pracowników wielokrotnie przewyższają ewentualne koszty. Nawet jeśli zdarzają się sytuacje, w których pracodawca zatrudnia Polaka, to nie ze względu na jego narodowość. Nasi rodacy nie boją się konkurencji, bo w większości przypadków są bardziej pracowici i najzwyczajniej w świecie lepsi. Pamiętam, że na forum Parlamentu Europejskiego musiałem udzielić ważnej lekcji holenderskiemu europosłowi Barremu Mandlenerowi.  Narzekał on w czasie sesji plenarnej na rzekomych polskich bezrobotnych w jego kraju. Napisałem wtedy list otwarty do wiadomości całego Parlamentu Europejskiego, w którym przypomniałem mu, że Holandia oczywiście zawdzięcza swoje bogactwo ciężkiej i sumiennej pracy swoich obywateli, ale również temu, że w czasie II Wojny Światowej nie była wyzwalana spod nazistowskiej okupacji przez sowieckie czołgi. Wcześniej do wielu holenderskich miast dotarli polscy żołnierze generała Sosabowskiego oraz generała Maczka, a polski żołnierz przelewał krew za wolność także i jego rodziny. Podziałało, więcej już się nie odważył krytykować polskich pracowników na forum Parlamentu Europejskiego.

7. Polityka rolna. Czy należy utrzymać na obecnym poziomie pomoc dla rolnictwa w krajach UE? Czy UE powinna rozważyć inną alokację tych środków np. na rozwój innowacyjnej gospodarki?

Nie może być tak, że polski rolnik wykonujący taką samą pracę jak jego niemiecki czy francuski kolega może liczyć na mniejsze przywileje. Wspólna Polityka Rolna powinna zostać ujednolicona i uproszczona, tak żeby rolnik zamiast wypełniać druki mógł w tym czasie doglądać trzody lub troszczyć się o jak najlepsze plony. Poza wszystkim: tak jak ważna jest samodzielność energetyczna UE, tak samo ważna powinna być chociaż podstawowa samowystarczalność Wspólnoty w dostawach żywności.

8. Budżet UE. Jak duży budżet powinna mieć Unia Europejska. Jeśli większy niż dziś, to proszę wskazać źródła dochodów (podatek europejski, podatek od transakcji finansowych, większy udział w dochodach podatkowych państw UE?). Czy powinien powstać osobny budżet strefy Euro?

Jestem przeciwny tworzeniu osobnego budżetu dla strefy euro, bo to najprostsza droga do tworzenia Europy nierównomiernych szans. Budżet unijny powinien pozostać na dzisiejszym poziomie, chociaż należy zrewidować jego podział. W pracy na forum Parlamentu powinniśmy skupić się przede wszystkim na zabezpieczeniu naszej "narodowej koperty" przysługującej nam w ramach polityki spójności. Musimy przeciwdziałać próbom przesuwania środków kohezyjnych i udostępniania ich w procedurach konkursowych wszystkim 28 krajom członkowskim. Nie zgadzam się na tworzenie jakichkolwiek nowych podatków i danin na poziomie wspólnotowym.

9. Rozszerzenie UE. Czy opowiada się Pan/Pani za rozszerzeniem UE na nowe kraje (jeśli tak to jakie? np. Ukrainę, Mołdowę, Gruzję, Turcję), nawet kosztem zmniejszenia funduszy strukturalnych dla Polski w przyszłości?

Popieram postulat rozszerzenia Unii Europejskiej. W kontekście Polski szczególnie istotne jest pogłębienie integracji z Ukrainą, Mołdawią i Gruzją, a w późniejszym czasie przystąpienie tych państw do Wspólnoty. Wierzę, że państwa te przystąpią do odmienionej Unii - prostszej i zdecentralizowanej.

10. Polityka wschodnia i polityka obronna. Jakie powinny być polskie priorytety w sprawie wspólnej polityki wschodniej Unii Europejskiej. Jakimi instrumentami powinno się posługiwać państwa i/lub Unia Europejska w celu wzmocnienia możliwości obronnych Polski i Unii.

Ostatnie wydarzenia międzynarodowe udowodniły, że prawdziwym gwarantem bezpieczeństwa w naszym regionie jest Pakt Północnoatlantycki. Rozwijanie europejskich sił zbrojnych byłoby długotrwałe i dublowałoby już istniejące struktury. Kwestia obronności powinna pozostać wyłączną domeną państw członkowskich. Istotnym zadaniem dla Polski jest przewodzenie współpracy wojskowej państw Europy Środkowo-Wschodniej. Nadal powinniśmy rozwijać współpracę w ramach Partnerstwa Wschodniego i EuroNestu.

11. Polityka demograficzna. Jaka powinna być odpowiedź państwa i instytucji UE na pogarszającą się sytuację demograficzną Polski? Obecnie UE nie ma kompetencji w tej dziedzinie. Czy powinno się to zmienić czy pozostawić na poziomie krajowym?

Posiadanie dzieci jest dziś przywilejem w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Wiedzą o tym bardzo dobrze młodzi dorośli w Polsce, którzy ze względu na niepewną sytuację materialną wstrzymują się z decyzją o posiadaniu potomstwa. Niestety nasze państwo nie prowadzi spójnej polityki prorodzinnej. Nie może być tak, że młodzi rodzice w Polsce płacą wyższy VAT na ubrania i produkty przeznaczona dla dzieci. Jako PRJG będziemy dążyć do umożliwienia stosowania O% stawki VAT na tego typu towary we wszystkich państwach członkowskich. Jednym z naszych postulatów jest także utworzenie tzw. "demographic agenda" dla krajów Europy Środkowej, aby na bieżąco monitorować i przeciwdziałać negatywnym skutkom ujemnego przyrostu naturalnego.