Po raz kolejny powtarza się medialny schemat, typowy  przy okazji publikacji nowych faktów na temat katastrofy smoleńskiej.

W środę, gdy wojskowi śledczy opublikowali  zapisy z wieży i jedynego polskiego samolotu, który 10 kwietnia 2010 r. wylądował na lotnisku w Smoleńsku, swoje uwagi zaprezentował w Sejmie wiceprezes PiS i szef parlamentarnego zespołu badającego katastrofę Antoni Macierewicz. Towarzyszył mu porucznik Artur Wosztyl, dowódca jaka odesłany po katastrofie smoleńskiej na wojskową emeryturę.

Ostrze ich krytyki wymierzone było w prokuratorów wojskowych. To pewien przełom, bo dotąd w takich przypadkach skupiali się na krytyce  byłych członków tzw. komisji Millera. Tak było w styczniu 2012 r., kiedy prokuratura ujawniła stenogramy z rozbitego tupolewa przygotowane na jej potrzeby przez biegłych z krakowskiego Instytutu Ekspertyz Sądowych. W niektórych miejscach różniły się one od wcześniejszych odczytów zaprezentowanych przez polską komisję badającą wypadek, z czego jej eksperci musieli się potem tłumaczyć. Różnica dotyczyła, np. roli zmarłego w katastrofie dowódcy sił powietrznych gen. Andrzeja Błasika. Komisja Millera stwierdziła, że podczas lądowania znajdował się on w kabinie rozbitej maszyny. Biegli prokuratury tego nie potwierdzili.

W środę takich rozbieżności nie było. Były wiceszef komisji Millera Maciej Lasek występował więc w mediach w roli bezstronnego eksperta. Przekonywał, że ujawnione przez prokuraturę materiały dopełniają obrazu przebiegu katastrofy, który przedstawili rządowi eksperci. – Niezależna analiza jest zbieżna z tą, którą my przeprowadziliśmy. Jednocześnie te stenogramy pokazują chaos na wieży i nieprzygotowanie jej załogi, brak zamknięcia lotniska przy pogorszeniu pogody. Wszystko to wytknęliśmy w naszym raporcie – mówi w rozmowie z „Rzeczpospolitą" Lasek.

W tym kontekście przywoływane są znane już z wcześniejszych stenogramów słowa rosyjskich kontrolerów o pilotach jaka „głupki" czy „zuchy" już po wylądowaniu.

Wojskowi śledczy w swojej zorganizowanej naprędce konferencji prasowej (odbyła się pół godziny po ujawnieniu materiałów) skupili się jednak na innym aspekcie odczytów.  Mjr Marcin Maksjan z Naczelnej Prokuratury Wojskowej podkreślał, że biegli nie znaleźli komendy kontrolerów, którzy zezwoliliby załodze na warunkowe zejście do 50 m. Informacja o takim komunikacie wypłynęła z zeznań Wosztyla i zmarłego w 2012 r. technika pokładowego jaka Remigiusza Musia, a nie było jej w odczytach czarnych skrzynek tupolewa.

– Chodzi o kwestię zasadniczą, czy wieża kontroli lotów lotniska w Smoleńsku zezwoliła, dała zgodę, na zejście załodze samolotu tu-154M na 50 m nad ziemią. Fakt taki nie miał miejsca, przynajmniej tak wynika z opinii i stenogramów, które otrzymaliśmy –  mówił Maksjan i zacytował dziennikarzom, jak brzmiał ten fragment: „Polski sto jeden, od stu metrów bądź gotowy do odejścia na drugi krąg".

Mówił też, że zeznania przesłuchiwanych trzykrotnie Wosztyla i Musia przechodziły ewolucję. Zmarły technik mówił o takiej komendzie w dniu katastrofy, kilka tygodni później stwierdził, że „wydaje mu się", że słyszał taką komendę, a w 2012 r., gdy odsłuchał nagranie z kabiny rozbitego tu-154M stwierdził, że w zapisie ich nie słyszy. Wosztyl miał zaś powiedzieć po raz pierwszy o takim poleceniu dopiero w drugim przesłuchaniu.

– To było przesłuchanie bezpośrednio po tej tragedii. Odpowiadałem wtedy na pytania prokuratora. Kolejne przesłuchanie było spokojniejsze – tłumaczy w rozmowie z nami pilot.

Na konferencji u boku Macierewicza mówił zaś, że podtrzymuje swoje zeznania. – Słuchałem korespondencji tupolewa i wieży kontrolnej w Smoleńsku. (...) Padła informacja, iż mają być gotowi do odejścia na lotnisko zapasowe z wysokości 50 metrów – stwierdził.

Jego zdaniem prokuratura wskazuje inny moment nagrania. – Ta komenda padła znacznie wcześniej. W tym miejscu nie ma teraz komunikatu o 100 metrach. Po prostu nic nie ma – przekonuje Wosztyl.