Skarga na bezczynność organu administracji jest szczególnego rodzaju sposobem zaskarżania szeroko rozumianej działalności organu administracji. Sens tego quasi-odwoławczego środka wyraża się w umożliwieniu stronie postępowania administracji zaskarżenia sposobu procedowania w sprawie, polegającego na zaniechaniu jej załatwienia w terminie lub w ogóle. Przysługuje on stronie, gdy organ uchyla się od rozstrzygnięcia sprawy (w formie decyzji bądź postanowienia) albo od podjęcia aktu czy też dokonania określonej czynności bądź opóźnia się w powyższym.
[srodtytul]Dyscyplinujący charakter[/srodtytul]
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z pkt 1 – 4a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C352B3548E8566EB6E88E90E25982AE5?id=166935]ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DzU nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.)[/link], kontrola działalności administracji publicznej przez sądy obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organu. W przypadku gdy jest on zobowiązany jest do wydania decyzji administracyjnej lub postanowienia, na które służy zażalenie albo kończącego postępowanie. Przysługuje ona także na postanowienie rozstrzygające sprawę co do istoty postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym lub zabezpieczającym, na które służy zażalenie. Można ją wnieść, również gdy organ jest zobowiązany do podjęcia aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a także wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach. Właściwym dla rozpatrzenia skargi jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
Skarga realizuje dwa cele. Z jednej strony [b]ma na celu zdyscyplinowanie organu, który przewleka postępowania administracyjne i nie dotrzymuje terminów rozpatrzenia sprawy.[/b] Z drugiej, gdy w ogóle nie podejmuje żadnej czynności, uważając, że nie istnieje obowiązek prawny zobowiązujący go do działania (milczenie).
[srodtytul]Po wyczerpaniu środków[/srodtytul]