Kiedy możliwy jest kontakt z urzędem gminy w języku mniejszości

Aby można było używać języka mniejszości przed organami gminy, musi ona zostać wpisana do rejestru prowadzonego przez ministra spraw wewnętrznych i administracji. Wpisu dokonuje się na wniosek rady gminy, jeżeli co najmniej 20 proc. jej mieszkańców stanowią osoby należące do mniejszości narodowej lub etnicznej bądź posługujące się językiem regionalnym.

Aktualizacja: 29.10.2017 10:08 Publikacja: 29.10.2017 00:01

Kiedy możliwy jest kontakt z urzędem gminy w języku mniejszości

Foto: Fotolia

- Osoba należąca do mniejszości narodowej (białoruskiej) skierowała do wójta wniosek w języku białoruskim. Czy w razie wydania odmownej decyzji przez wójta będzie mogła posługiwać się językiem białoruskim w postępowaniu przed samorządowym kolegium odwoławczym?

Nie. Sprawy związane z zachowaniem tożsamości mniejszości narodowych i etnicznych, zachowaniem języka regionalnego oraz związane z tym zadania organów administracji reguluje ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (dalej u.o.m.). W art. 2 tej ustawy zawarto definicje mniejszości narodowej i mniejszości etnicznej. Jednym z warunków, jakie trzeba spełnić, aby grupa obywateli polskich została uznana za mniejszość narodową bądź etniczną jest wymóg, aby przodkowie tej grupy zamieszkiwali obecne terytorium Polski od co najmniej 100 lat. W u.o.m. za mniejszości narodowe uznano mniejszości: białoruską, czeską, litewską, niemiecką, ormiańską, rosyjską, słowacką, ukraińską i żydowską. Natomiast mniejszościami etnicznymi są mniejszości: karaimska, łemkowska, romska i tatarska. W art. 9 u.o.m. przyjęto, że przed organami gminy, obok języka urzędowego (polskiego), może być używany, jako język pomocniczy, język mniejszości narodowej bądź etnicznej. Nie dotyczy to jednak każdej gminy, w której zamieszkują osoby należące do określonej mniejszości. Język danej mniejszości może być używany pomocniczo tylko w gminie, w której liczba mieszkańców należących do tej mniejszości jest nie mniejsza niż 20 proc. ogólnej liczby mieszkańców gminy, a gmina została wpisana do Urzędowego Rejestru Gmin, w których używany jest język pomocniczy. Wpisu do tego rejestru dokonuje minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, na podstawie wniosku rady gminy (art. 10 u.o.m.). Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku posługiwania się przez mieszkańców gminy językiem regionalnym, którym zgodnie z u.o.m. jest język kaszubski (art. 19 u.o.m.). Sposób prowadzenia wskazanego wyżej rejestru gmin oraz wzór wniosku rady gminy o wpisanie do tego rejestru określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie Urzędowego Rejestru Gmin, w których jest używany język pomocniczy. Lista gmin wpisanych do tego rejestru jest dostępna na stronie internetowej MSWiA (https://bip.mswia.gov.pl). W gminie wpisanej do powyższego rejestru pracownikom zatrudnionym w urzędzie gminy, w jednostkach pomocniczych gminy oraz w gminnych jednostkach i zakładach budżetowych może być przyznany dodatek z tytułu znajomości języka pomocniczego obowiązującego na terenie tej gminy (art. 11 u.o.m.).

Możliwość używania języka pomocniczego oznacza, że osoby należące do mniejszości mają prawo:

- zwracać się do organów gminy w tym języku pomocniczym w formie pisemnej lub ustnej oraz

- uzyskiwać, na swój wyraźny wniosek, odpowiedzi także w języku pomocniczym w formie pisemnej lub ustnej.

W gminach wpisanych do wskazanego wyżej rejestru dopuszczalne jest wniesienie podania w języku pomocniczym. W takich przypadkach wniesienie podania w języku pomocniczym nie stanowi braku powodującego pozostawienie podania bez rozpoznania. Zastrzeżono jednak, że nikt nie może uchylić się od wykonania zgodnego z prawem polecenia lub orzeczenia wydanego w języku urzędowym (polskim), jeżeli okoliczności wymagają niezwłocznego wykonania tego polecenia lub orzeczenia, aby mogło ono osiągnąć swój cel. W przypadku istnienia wątpliwości, rozstrzyga się je na podstawie dokumentu sporządzonego w języku urzędowym (polskim). Ustawodawca zastrzegł także, że procedura odwoławcza (np. przed samorządowym kolegium odwoławczym) odbywa się wyłącznie w języku urzędowym (polskim), a nie w języku mniejszości. —Anna Puszkarska, radca prawny

podstawa prawna: art. 1-3, art. 9-11, art. 14, art. 19 ustawy z 6 stycznia 2005 r. o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 823)

podstawa prawna: art. 4-5 ustawy z 7 października 1999 r. o języku polskim (tekst jedn. DzU z 2011 r. nr 43, poz. 224 ze zm.)

podstawa prawna: rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 30 maja 2005 r. w sprawie Urzędowego Rejestru Gmin, w których jest używany język pomocniczy (DzU z 2005 r. nr 102, poz. 856)

- Osoba należąca do mniejszości narodowej (białoruskiej) skierowała do wójta wniosek w języku białoruskim. Czy w razie wydania odmownej decyzji przez wójta będzie mogła posługiwać się językiem białoruskim w postępowaniu przed samorządowym kolegium odwoławczym?

Nie. Sprawy związane z zachowaniem tożsamości mniejszości narodowych i etnicznych, zachowaniem języka regionalnego oraz związane z tym zadania organów administracji reguluje ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym (dalej u.o.m.). W art. 2 tej ustawy zawarto definicje mniejszości narodowej i mniejszości etnicznej. Jednym z warunków, jakie trzeba spełnić, aby grupa obywateli polskich została uznana za mniejszość narodową bądź etniczną jest wymóg, aby przodkowie tej grupy zamieszkiwali obecne terytorium Polski od co najmniej 100 lat. W u.o.m. za mniejszości narodowe uznano mniejszości: białoruską, czeską, litewską, niemiecką, ormiańską, rosyjską, słowacką, ukraińską i żydowską. Natomiast mniejszościami etnicznymi są mniejszości: karaimska, łemkowska, romska i tatarska. W art. 9 u.o.m. przyjęto, że przed organami gminy, obok języka urzędowego (polskiego), może być używany, jako język pomocniczy, język mniejszości narodowej bądź etnicznej. Nie dotyczy to jednak każdej gminy, w której zamieszkują osoby należące do określonej mniejszości. Język danej mniejszości może być używany pomocniczo tylko w gminie, w której liczba mieszkańców należących do tej mniejszości jest nie mniejsza niż 20 proc. ogólnej liczby mieszkańców gminy, a gmina została wpisana do Urzędowego Rejestru Gmin, w których używany jest język pomocniczy. Wpisu do tego rejestru dokonuje minister właściwy do spraw wyznań religijnych oraz mniejszości narodowych i etnicznych, na podstawie wniosku rady gminy (art. 10 u.o.m.). Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku posługiwania się przez mieszkańców gminy językiem regionalnym, którym zgodnie z u.o.m. jest język kaszubski (art. 19 u.o.m.). Sposób prowadzenia wskazanego wyżej rejestru gmin oraz wzór wniosku rady gminy o wpisanie do tego rejestru określa rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie Urzędowego Rejestru Gmin, w których jest używany język pomocniczy. Lista gmin wpisanych do tego rejestru jest dostępna na stronie internetowej MSWiA (https://bip.mswia.gov.pl). W gminie wpisanej do powyższego rejestru pracownikom zatrudnionym w urzędzie gminy, w jednostkach pomocniczych gminy oraz w gminnych jednostkach i zakładach budżetowych może być przyznany dodatek z tytułu znajomości języka pomocniczego obowiązującego na terenie tej gminy (art. 11 u.o.m.).

Sądy i trybunały
Ważna opinia z TSUE ws. neosędziów. Nie spodoba się wielu polskim prawnikom
Sądy i trybunały
Będzie nowa ustawa o Sądzie Najwyższym. Ujawniamy plany reformy
Matura i egzamin ósmoklasisty
Matura i egzamin ósmoklasisty 2025 z "Rzeczpospolitą" i WSiP
ZUS
Kolejny pomysł zespołu Brzoski: ZUS rozliczy składki za przedsiębiorców
Materiał Promocyjny
Tech trendy to zmiana rynku pracy
Prawo w Polsce
Od 1 maja rusza nowy program bezpłatnych badań. Jak z niego skorzystać?
Materiał Partnera
Polska ma ogromny potencjał jeśli chodzi o samochody elektryczne