Zdzisław Jaskuła (1951) był absolwentem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, poetą, pisarzem, reżyserem, autorem adaptacji i piosenek teatralnych, społecznikiem. Od roku 1976 roku związany ze środowiskiem KOR.Dyrektor Teatru Nowego w Łodzi od 2010 roku. Wcześniej tę samą funkcję sprawował w latach 1997 - 1999.
Z powodu wilczego biletu nieprzyjęty na Uniwersytet Warszawski i Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. W mieszkaniu jego i żony - Sławy Lisieckiej - odbywały się stałe spotkania (salon Jaskułów czynny bez przerwy od połowy lat 70. do 1989) z niezależnymi artystami, pisarzami, aktorami oraz dyskusje, wykłady (także Towarzystwa Kursów Naukowych) i różnorakie imprezy kulturalne. W stanie wojennym pisał, redagował i zajmował się korektą tekstów niezależnych.
Przez wiele lat miał zakaz pracy i był nękany anonimowymi telefonami i listami od "przedstawicieli klasy robotniczej" i "życzliwych".
Oboje z żoną wielokrotnie karani przez kolegia orzekające (np. pod pretekstem zakłócania ciszy nocnej) i grzywnami. Próbowano pozbawić ich mieszkania, założono podsłuch telefoniczny, przeprowadzano rewizje i konfiskaty (głównie książek i wydawnictw niezależnych).
W latach osiemdziesiatych i dziewiędziesiątych był wykładowcą w PWSFTviT oraz kierownikiem literackim a następnie dyrektorem Teatru Studyjnego`83 im. Juliana Tuwima. Od 1997 do 1999 był dyrektorem Teatru Nowego, który ponownie objął w 2010 r.
Jako poeta debiutował w 1969 na łamach "Poezji". Wydał zbiory wierszy: Zbieg okoliczności, Dwa poematy, Wieczór autorski i Maszyna do pisania (1984). Zredagował antologię anonimowej poezji stanu wojennego Siekiera, motyka, smok wawelski (1982). Wraz z żoną dał nowe tłumaczenie Tako rzecze Zaratustra Fryderyka Nietzschego (1999). Autor wyboru poezji Gottfrieda Benna Nigdy samotniej i inne wiersze (2011). Redaktor działu poetyckiego czasopisma "Tygiel Kultury". Wiceprezes Oddziału Łódzkiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
DK/e-teatr
