Najbogatsza oferta teatralna w stolicy

Na wtorkowej konferencji prasowej przedstawił plany repertuarowe na najbliższe trzy lata, co jest w naszym kraju nowością, zaś za granicą standardem. Spotkanie rozpoczął filmową reklamówką, w której symbolicznie otworzył wszystkie okna i drzwi budynku przy Karasia 2.

[wyimek][link=http://www.rp.pl/galeria/9131,1,589036.html]Zobacz galerię zdjęć[/link][/wyimek]

— Chcemy być otwarci na wszystkie tematy i pokolenia — powiedział Andrzej Seweryn. — Jeżeli ktoś myśli: „przyszedł Seweryn, no nie, groza i konserwatyzm”, myli się. Tu nie będzie spektakli wymierzonych przeciwko komuś, przeciwko czemuś — tylko rozmowa. Zamierzam do niej zaprosić m. in. Jana Klatę i Barbarę Wysocką. Chcę robić teatrem z sensem.

Ideową otwartość Polskiego ma zaprezentować zapowiedziana na 6 marca premiera „Polaków” — o dwóch wizjach Polski prezentowanych przez Witolda Gombrowicza i Stefana Wyszyńskiego, w reżyserii Gabriela Gietzky'ego. Wystąpią Radosław Krzyżowski i Olgierd Łukaszewicz. Już 29 stycznia będzie można wziąć udział w projekcie „Noc w Polskim”, który współtworzyć mają m. in. Andrzej Łapicki, Zofia Kucówna i Michał Zadara. W finale wystąpi Gaba Kulka.

— Najłatwiej jest zrobić dobre przedstawienie — powiedział Andrzej Seweryn. — A mnie zależy, żeby Teatr Polski stał się ważnym miejscem w Warszawie — miejscem, które promieniuje.

Stąd interdyscyplinarność repertuaru. Już 23 stycznia rozpocznie działalność „Salon Poezji”, który w krakowskim Teatrze im. Słowackiego stworzyła Anna Dymna. Pierwsze spotkanie w Warszawie będzie poświęcone poezji ks. Twardowskiego. Co dwa miesiące gościć ma na scenie przy Karasia Teatr Tańca Zawirowania. Finansowany przez Samorząd Województwa Mazowieckiego zamierza pokazać spektakle na Mazowszu — m. in. w Płocku i Legionowie.

[srodtytul]Od Eurypidesa do „My Fair Lady”[/srodtytul]

Andrzej Seweryn przedstawiając swoje wyobrażenie teatru nawiązywał do programu, który przedstawił we wrześniu 1981 r. Kazimierz Dejmek, obejmując dyrekcję Polskiego. Mówił o wysokim poziomie moralnym i obywatelskim aktorów, szanowaniu publiczności, co nie jest możliwe bez dobrej dykcji i umiejętności mówienia wiersza. Położył nacisk na wierność autorom.

Obecny na konferencji Adam Struzik, marszałek Mazowsza powiedział, że problemów z pieniędzmi nie powinno być, ale zalecił „rozsądne korzystanie z budżetu”. Również dlatego, stały zespół Polskiego będzie mógł powstać dopiero za 2-3 lata. Pierwszą premierą Polskiego będzie 15 stycznia spektakl wyreżyserowany przez Antoniego Liberę „Szczęśliwe Dni/Koncówka” Samuela Becketta — dedykowany pamięci Zbigniewa Zapasiewicza z udziałem Olgi Sawickiej, Jarosława Gajewskiego, Andrzeja Seweryna i Zdzisława Wardejna.

„Nowego Don Kiszota” Aleksandra Fredry wyreżyseruje 26 lutego Natalia Kozłowska. 26 marca Jerzy Klesyk pokaże „Żeglarza” Jerzego Szaniawskiego. „Cyda” Corneille'a zobaczymy w inscenizacji Ivana Alexandre'a. Zagrają m. in. Barbara Barszczewska, Anna Dereszowska, Marcin Jędrzejewski, Olgierd Łukaszewicz i Jerzy Zelnik (premiera 30 kwietnia). Kolejną premierę przygotuje represjonowany przez reżim Łukaszenki Wolny Teatr z Mińska — 14 maja pokaże „Sny/Pokolenie Jeans” Nikolaja Chaliezina i Natalii Kolady. Dan Jemmett wystawi „Wieczór trzech króli” (premiera 18 czerwca).

Po wakacjach, 17 września Karolina Kolendowicz przedstawi „Hekabe” Eurypidesa z Jadwigą Jankowską-Cieślak. Rolę główną — Arnolfa w „Szkole żon” Jacquesa Lassalle'a zagra Andrzej Seweryn (8 października). Rok zamknie spektakl „Siedziałam w domu i czekałam kiedy spadnie deszcz”, polska prapremiera dramatu Jean-Luca Lagarce'a w reżyserii Michała Sieczkowskiego oraz musical „My Fair Lady” w inscenizacji Magdaleny Piekorz (31 grudnia).