Miłość 60+ eksperyment Teatru Łaźnia Nowa

Finałowa fiesta, wspólny taniec, „wąż" jak na dancingu, dzieci rzucające się na szyje starszych rodziców, którzy zdecydowali się wziąć udział w nowym projekcie krakowskiego Teatru Łaźnia Nowa, uzmysławiają, ile ujawnił pozytywnej energii u osób skazanych zazwyczaj na smutną wegetację.

Zobacz galerię zdjęć

"Miłość 60+. Pragnienia i pozycje" wyreżyserowana i prowadzona przez Marię Spiss i Oskara Hamerskiego to coś więcej niż spektakl. Wzorowana jest na formule Teatru Forum brazylijskiego twórcy Augusta Boala, który oddawał scenę mniejszościom, by mogły zwrócić uwagę społeczeństwa na swoje problemy.

Krakowską premierę poprzedziła dyskusja z udziałem kapucyna o. Ksawerego Knotza, autora książki „Miłość jest boska", seksuologa profesora Zbigniewa Izdebskiego i psychologa profesora Zbigniewa Nęckiego. Ale najważniejsi są seniorzy i ich przyjaciele wyłonieni w castingu. W czasie dwumiesięcznych warsztatów to oni współtworzyli scenariusz inspirowany życiem.

Warto wziąć sobie do serca zwłaszcza refleksję jednej z bohaterek, która zauważa, że seniorzy są jak dzieci. Potrzebują jednak więcej niż one czułości i miłości, bo też inną mają życiową perspektywę - śmierć.

Dlatego ostatnich lat nie można zmarnować, przeżyć w samotności i cierpieniu. Teatr i teatralna gra przychodzą z pomocą, okazują się pomostem rzuconym w świat realnych doznań.

Show rozpoczyna rozgrzewka zwieńczona zbiorowymi westchnieniami i krzykami radości, jakie towarzyszą orgazmowi. Inicjuje cykl improwizacji i interakcji z publicznością. To wtedy dochodzą do głosu tłumione latami erotyczne fantazje i erotyczne potrzeby.

Aktorzy amatorzy z naturalnością grają intymne domowe spotkania. Nareszcie mają odwagę powiedzieć z partnerami, jak chcą się kochać. Bez zasłoniętych okien, bo przecież nie ma się czego krępować! Przy odpowiedniej muzyce, ponieważ ona robi fajny nastrój. I z facetem, który nie okaże się fajtłapą!

Uderza otwartość uczestników projektu, zwłaszcza w sekwencjach, gdy muszą realizować zadania wymyślone na poczekaniu przez młodą w większości publiczność. A ta podsuwa na przykład takie propozycje: „seks w samolocie do Tajlandii", „orgia poza miastem", „seks grupowy". Starsze panie mają więc okazję przeżyć - co z tego, że w scenicznych ramach - randkę z młodym elektrykiem, który zdecydował się na spotkanie z pensjonariuszką domu spokojnej starości.

Fantastyczne jest również to, że bohaterzy seniorzy mają do siebie dystans, potrafią się śmiać z własnych problemów - także fizjologicznych. Są nawet żarty geriatryczne. Gdy okazuje się, że elektryka zwabiła perspektywa skorzystania z karty kredytowej seniorki, uciekając przed nią, wpada w g..., o co przecież nietrudno nawet w domu spokojnej starości. W tym przypadku nie ma co marudzić o dobrym smaku. Samo życie!

Świetna jest scena "Randki w ciemno", gdy starsze panie improwizują role Marii Curie-Skłodowskiej, Maryli Rodowicz i Matki Teresy z Kalkuty. Okazuje się, że nawet ona może uwodzić, kokietując perspektywą... życia wiecznego.