USA nie rezygnują z tarczy

Z polskiego punktu widzenia najistotniejszą sprawą poruszoną przez amerykańskiego prezydenta w Pradze było poparcie dla budowy elementów tarczy antyrakietowej w Polsce i w Czechach. To pierwsza oficjalna wypowiedź Baracka Obamy w tej kwestii od czasu objęcia przez niego urzędu. O tarczy antyrakietowej z prezydentem Obamą rozmawiali też wczoraj podczas 30-minutowego spotkania Lech Kaczyński i Donald Tusk.

– Poruszyliśmy sprawę obecności rakiet Patriot na naszym terenie – powiedział polski prezydent na konferencji prasowej po rozmowie z amerykańskim prezydentem.

Bardzo pozytywnie słowa Obamy przyjął czeski rząd. – Jesteśmy przekonani, że system obrony antyrakietowej jest konieczny, że będzie działał wcześniej czy później – mówiła rzeczniczka MSZ Zuzanna Opletalova. – Radar powinien się tu znaleźć (w Czechach – red.), bo jest to system mogący zapewnić nam ochronę przed rodzajami zagrożeń, które będą istniały jeszcze przez lata.

– Myślę, że prezydent Obama powiedział bardzo jasno: projekt tarczy antyrakietowej nie będzie zamknięty – stwierdził premier Czech Mirek Topolanek po rozmowie z amerykańskim przywódcą.

[srodtytul]Sojusz klimatyczny z USA[/srodtytul]

Zgodnie z projektem poprzedniej administracji USA w Polsce miałoby się znaleźć do dziesięciu wyrzutni rakiet przechwytujących, a w Czechach – radar wczesnego ostrzegania. W lecie 2008 roku oba kraje podpisały w tej sprawie umowy z USA. Polska się domaga, by niezależnie od amerykańskiej decyzji w sprawie tarczy zrealizowana została polsko-amerykańska deklaracja polityczna mówiąca o zainstalowaniu w Polsce garnizonu z co najmniej jedną baterią patriotów.

Premier Tusk po spotkaniu z amerykańskim przywódcą kładł jednak nacisk na ochronę klimatu. Jego zdaniem Polska i Stany Zjednoczone mają w tej dziedzinie zbieżne interesy.

– Jeśli chodzi o ochronę klimatu, oba kraje są na tak, ale ich energetyka jest oparta na węglu, czyli ich stanowiska mogą być zbliżone – mówił Tusk. Polska zabiega o poparcie Amerykanów, bo większość państw UE chce, by podczas zapowiadanych na grudzień obrad ONZ w sprawach klimatycznych w Kopenhadze zamiast protokołu z Kioto przyjęte zostało ostrzejsze stanowisko w sprawie redukcji emisji gazów cieplarnianych.

[srodtytul]Najmniej ważny szczyt?[/srodtytul]

Spotkanie Unia Europejska – USA było trzecim szczytem, w którym wziął udział amerykański prezydent podczas wizyty w Europie. Wcześniej uczestniczył w obradach G20 w Londynie i w jubileuszowym szczycie z okazji 60-lecia NATO w Strasburgu i Kehl. Z Pragi Obama poleciał do Turcji.

– Europa słusznie uznała, że skoro Obama przyjeżdża na szczyty G20 i NATO, to byłoby niezręcznością, gdyby nie doszło do spotkania z przywódcami Unii Europejskiej. Ale ten szczyt był na samym końcu i jego znaczenie jest odpowiednio mniejsze – mówi „Rz” Antonio Missiroli z European Policy Centre w Brukseli. Jego zdaniem spotkanie w Pradze było przede wszystkim okazją do poruszenia tematów, o których nie mówiono na innych szczytach.

– Dlatego w Pradze mówiono na przykład o walce ze zmianami klimatycznymi. Ale trudno było o konkrety, bo nowa administracja USA nie ma jeszcze sprecyzowanej polityki w tej sprawie – dodaje ekspert.

Część komentatorów uznała szczyt Unia Europejska – Stany Zjednoczone za symboliczne zakończenie jednostronnej polityki Waszyngtonu na arenie międzynarodowej.

[wyimek]Polska chce, by USA zadeklarowały zamiar zainstalowania w Polsce baterii pocisków Patriot[/wyimek]

– Stosunki UE – USA to podstawa postępu na świecie – zapewniał Obama europejskich przywódców, zapowiadając wzmocnienie współpracy.

Nie obyło się jednak bez zgrzytu. Obama zaapelował do Unii Europejskiej o przyjęcie Turcji, podkreślając, że byłby to pozytywny sygnał dla świata muzułmańskiego. Słowa te wywołały nerwową reakcję Francji.

– Zawsze byłem przeciwny przyjmowaniu Turcji. Zdecydowana większość krajów podziela francuskie stanowisko – powiedział prezydent Nicolas Sarkozy. Podkreślił, że to do krajów Unii należy decydowanie o tym, kogo przyjąć, a kogo nie. Apel amerykańskiego prezydenta został natomiast pozytywnie przyjęty przez Komisję Europejską.