Sze­fo­wa Fron­tu Na­ro­do­we­go Ma­ri­ne Le Pen i li­der Fron­tu Le­wi­cy Je­an­-Luc Mélen­chon mo­gą li­czyć ra­zem na 30 proc. gło­sów. Po­dzie­lą je mię­dzy sie­bie nie­mal po po­ło­wie. Kan­dy­dat ko­mu­ni­stów na krót­ko prze­go­nił swą ry­wal­kę, ale w ostat­nich son­da­żach pa­ni Le Pen znów wy­su­nę­ła się na pro­wa­dze­nie z 16 proc. po­par­cia (Mélen­cho­no­wi da­wa­no 14, 5 proc.).

Na an­ty­sys­te­mo­wych kan­dy­da­tów gło­so­wać chcą Fran­cu­zi, ma­ją­cy dość za­be­to­no­wa­nej sce­ny po­li­tycz­nej, zdo­mi­no­wa­nej przez Unię na rzecz Ru­chu Lu­do­we­go Ni­co­la­sa Sar­ko­zy'ego i so­cja­li­stów Fran­co­is Hol­lan­de'a. Po­pie­ra­ny przez ko­mu­ni­stów Mélen­chon wzy­wał wprost do oby­wa­tel­skiej re­wol­ty, zdo­był ser­ca Fran­cu­zów bun­tu­ją­cych się prze­ciw osz- częd­no­ściom na­rzu­co­nym przez kry­zys i przez Bruk­se­lę. Hol­lan­de mu­si ostro skrę­cić w le­wo przed dru­gą tu­rą, je­śli chce­ po­zy­skać je­go elek­to­rat.

Za­ło­ży­ciel Fron­tu Na­ro­do­we­go Je­an­-Ma­rie Le Pen w 2002 roku zbulwersował Fran­cję, prze­cho­dząc do dru­giej  tu­ry. Je­go cór­ka na to nie li­czy, ale chce zdo­być wię­cej niż 16, 8 proc., ja­kie uzy­skał wte­dy jej oj­ciec. Da­le­ko jej do je­go elo­kwen­cji, ale uda­ło się jej od­de­mo­ni­zo­wać par­tię uwa­ża­ną­ za ra­si­stow­ską i an­ty­se­mic­ką. Choć Je­an­-Ma­rie Le Pen roz­szy­fro­wu­je ini­cja­ły pre­zy­den­ta ja­ko „na­ro­do­wy so­cja­li­sta", przed dru­gą tu­rą Sar­ko­zy mu­si o tym za­po­mnieć, by prze­ko­nać do  sie­bie wy­bor­ców FN.