Spadek liczby ludności był spowodowany mniejszą liczbą przyjazdów cudzoziemców do Singapuru (kraj w dużej mierze bazuje na zagranicznej sile roboczej) oraz znikaniem miejsc pracy w czasie pandemii koronawirusa SARS-CoV-2.
Singapur, podobnie jak wiele innych krajów rozwiniętych, boryka się z niekorzystnymi trendami demograficznymi - spadkiem liczby urodzeń i starzeniem się populacji kraju.
W 2020 roku 15,2 proc. mieszkańców Singapuru miało 65 i więcej lat. W 2010 roku było to 9 proc. mieszkańców.
Między 2010 a 2020 rokiem liczba mieszkańców Singapuru wzrosła do 3,52 mln z 3,23 mln. Coraz więcej mieszkańców kraju decyduje się na to, by nie zakładać rodziny, a małżeństwa mają coraz mniej dzieci.
Średnia liczba dzieci kobiety zamężnej w wieku 40-49 lat spadła w Singapurze do 1,76 (w 2020 roku) z 2,02 (w 2010 r.).
Mediana wieku mieszkańców kraju (obywateli i rezydentów) wzrosła do 41,5 roku (w 2020 r.) z 37,4 (w 2010 r.).
Władze zaostrzają też ograniczenia dotyczące imigracji po tym jak w 2011 roku rządząca nieprzerwanie od 1959 r. w Singapurze Partia Akcji Ludowej zanotowała rekordowo niski wynik wyborczy w związku z niezadowoleniem mieszkańców ze zbyt dużego napływu imigrantów.
