Rozwój Kazachstanu: nowe punkty odniesienia

Materiał Partnera: Ambasada Republiki Kazachstanu

W wyborach prezydenckich (9 czerwca 2019 r.), w których o zaufanie publiczne rywalizowało 7 kandydatów, zwycięstwo odniósł Kasym-Żomart Tokajew uzyskując ponad 70% głosów. Tak więc w Kazachstanie doszło do tranzytu władzy, który był zgodny z Konstytucją, potwierdzając dojrzałość i siłę demokratycznych podstaw niepodległego państwa.

Po oficjalnej inauguracji 12 czerwca 2019 r. Głowa państwa natychmiast nakreślił wyraźną linię polityki państwa, potwierdzając ciągłość polityki wewnętrznej i zagranicznej oraz kontynuując wdrażanie programów strategicznych Pierwszego Prezydenta Kazachstanu Jelbasy Nursułtana Nazarbajewa.

Czas tranzytu politycznego w Kazachstanie zbiegł się z okresem globalnych zmian i przekształceń, które odcisnęły również swoje piętno na działaniach nowego przywódcy Kazachstanu. Wyzwanie, przed którym stanął Kazachstan polega nie tylko na podążaniu własną ścieżką - ale także, w świetle międzynarodowych zobowiązań kraju, zapewnieniu niezmienności wszystkich umów z partnerami, stabilności w obecnym rozwoju i dążenia do nowych horyzontów wzrostu.

Zapewniając ciągłość władzy, głowa państwa zapoczątkował nowy kierunek rozwoju państwa w oparciu o dialog ze społeczeństwem, pluralizm opinii i różnorodność poglądów.

Ogłoszono nowe krajowe paradygmaty polityczne: „słuchające państwo”, „różne opinie - jeden naród” i „udane reformy gospodarcze są niemożliwe bez modernizacji życia społeczno-politycznego kraju”, „silny prezydent - wpływowy parlament - odpowiedzialny rząd”.
Ważnym kierunkiem działań Prezydenta K. Tokajewa stało się zwiększenie zaufania publicznego do państwa i skuteczności administracji publicznej. Dlatego rozwój zasady „państwa słuchającego” w kraju stał się celem strategicznym, mającym na celu rozwiązanie problemów ludności bez biurokratycznych komplikacji.

Tak więc, na oficjalnej stronie Prezydenta została otwarta wirtualny sekretariat głowy państwa, w strukturze administracji prezydenckiej utworzono jednostkę do obsługi zapytań obywateli, kierowaną przez asystenta głowy państwa.

W ciągu roku Prezydent K. Tokajew przeprowadził szereg działań mających na celu poprawę dobrobytu zarówno poszczególnych warstw populacji, jak i całego społeczeństwa. W kraju odbyła się amnestia kredytowa dla matek wielodzietnych, rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi, sierot, rodzin, które straciły ojca, w sumie ponad 500 tysięcy osób. W ten sposób obywatele znajdujący się w trudnej sytuacji życiowej zostali zwolnieni z długów. Rozwija się system wsparcia socjalnego dla mieszkańców. Od bieżącego roku wzrosły stypendia studenckie i wynagrodzenia pracowników sektora publicznego - nauczycieli, pracowników organów ochrony ludności i organów ścigania.

Jednym z kluczowych punktów agendy prezydenckiej było utworzenie oraz funkcjonowanie Narodowej Rady Zaufania Publicznego, w skład której weszli znani politycy, osoby publiczne, ekonomiści i intelektualiści. Działania Narodowej Rady prowadzone są w obszarach politycznych, społecznych i gospodarczych, na porządku dziennym są najpilniejsze i najbardziej dotkliwe kwestie rozwoju państwa.
Seria posiedzeń  z udziałem Prezydenta kraju zaowocowała opracowaniem i przyjęciem pakietu ważnych reform politycznych, dotyczących ustawy o pokojowym zgromadzeniu, ustawy o wyborach, ustawy o partiach politycznych i wprowadzających w życie zasady pluralizmu politycznego.

Oprócz tranzytu politycznego, który wpływa na wszystkie procesy w państwie, dodatkową próbą w ciągu roku była seria sytuacji kryzysowych w kraju, które stały się sprawdzianem siły kazachstańskiego państwa.

Jest to incydent w czerwcu 2019 r. w mieście Arys z ludnością ponad 75 tysięcy osób, gdzie wybuchły stare składy wojskowe, które faktycznie zniszczyły infrastrukturę miejską. K.Tokajew osobiście kontrolował budowę nowego miasta, dzięki czemu miasto Arys zostało odbudowane na nowo w ciągu 3 miesięcy.

Jest to poważna powódź w maju 2020 r. w obwodzie turkiestańskim, gdzie ponad z 14 miejscowości zostało ewakuowanych 31 tysiąc osób. Sytuację szybko opanowano, udzielono wsparcia miejscowej ludności i rozpoczęto operacyjną odbudowę lokalnej infrastruktury.
Jest to potężna pandemia nowego koronawirusa COVID-19, który dosłownie otoczył Kazachstan z powodu wybuchu epidemii w krajach sąsiednich. K. Tokajew pewnie poprowadził Kazachstańczyków przez pierwszy w historii Kazachstanu stan wyjątkowy i pełną kwarantannę, która trwała 2 miesiące. W sumie około 14 mld dolarów przeznaczono na wsparcie mieszkańców i biznesu. Dziś kraj wychodzi z pandemii przy minimalnych stratach i stopniowo wraca do normy.

Od pierwszych dni prezydentury K. Tokajew postawił przed Rządem Kazachstanu zadanie opracowania zestawu środków stymulujących wzrost gospodarczy, usprawniających politykę fiskalną i monetarną, rozwijających przedsiębiorczość i wspierających producentów krajowych.

W maju bieżącego roku podczas spotkania Państwowej Komisji ds. Przywrócenia Wzrostu Gospodarczego Prezydent K. Tokajew ogłosił strategiczne plany na najbliższą przyszłość, w tym dotyczące nowych reform gospodarki, modernizacji systemów edukacji i opieki zdrowotnej oraz przejścia do „państwa cyfrowego”.

W odpowiedzi na wyzwania zewnętrzne Prezydent K. Tokajew wdraża pakiet środków stymulujących gospodarkę, dzięki czemu obecny kryzys może stworzyć warunki do dywersyfikacji gospodarczej w celu pozbycia się nadmiernej zależności od sektora naftowego i gazowego. EBOR spodziewa się spadku PKB Kazachstanu w 2020 r. o 3%, podczas gdy w wyniku wdrożenia pakietu środków gospodarczych w Kazachstanie międzynarodowi ekonomiści przewidują wznowienie wzrostu gospodarczego w 2021 r. na 5,5%.

Po objęciu urzędu Prezydent Tokajew potwierdził kontynuację polityki zagranicznej kraju. Głowa państwa spotkał się z liderami kluczowych centrów geopolitycznych i strategicznych partnerów kraju - Rosji, Chin, USA, krajów UE, Azji Środkowej i świata islamu.
W tym roku przyjęto nową Koncepcję Polityki Zagranicznej, która określiła priorytety polityki zagranicznej Kazachstanu do 2030 r. Najważniejsze wśród nich to: konstruktywna współpraca z partnerami zagranicznymi, promocja współpracy międzynarodowej i integracji regionalnej oraz inicjatywy na rzecz wzmocnienia globalnego bezpieczeństwa.

Wiele uwagi w nowej koncepcji poświęcono wzmocnieniu komponentu gospodarczego w polityce zagranicznej.