Jak polska wódka, to żytnia

Często pan pija zagraniczne?

Czasem pijam, głównie te od naszych sąsiadów. Tych z północy i ze wschodu. Tamte wódki są mniej ostre w smaku i zapachu oraz całkiem dobrze – jak to się mówi – wchodzą, czyli łatwo się je przełyka. Z polskich wódek bardzo dobrze mi podchodzi wódka żytnia, choć jest też jedna wódka ziemniaczana, która też mi dość smakuje, o ile w ogóle można powiedzieć, że wódka smakuje...

A nie można?

Nie oszukujmy się, wódka nie jest smacznym alkoholem. Smaczny to może być ajerkoniak. Jak mawia mój kolega: wódka nie jest dobra, ale dobrze robi. Ma się dobrze przełknąć, by nie trzeba było jej popijać czymś smaczniejszym, i ma zrobić trochę zamieszania w głowie. Choć raz się zdarzyło, że po wódce niby-markowej, kupionej normalnie, na stacji benzynowej, byłem bardzo chory. Nie był to na szczęście żaden metanol, ale widocznie jakaś perfidna podróbka. I na takie, niestety, można trafić w legalnym obiegu.

To ciekawe, bo jako kabareciarz zasłynął pan powiedzeniem, że „mała wódeczka, jak wiadomo, jeszcze nigdy nikomu nie zaszkodziła"...

Grałem również mordercę, księdza, raz nawet króla. Jeśli mówiłem w kabarecie, że wódka nie szkodzi, to proszę to traktować z przymrużeniem oka. Skecz ten, zatytułowany „Mała wódka", był zresztą napisany przez pana Stefana Porzucka, lekarza z wykształcenia.