Decyzja o wprowadzeniu na danym terenie stanu klęski żywiołowej uzasadnia ograniczenie wolności i praw człowieka i obywatela. Stosuje się je odpowiednio także do osób prawnych i jednostek organizacyjnych mających siedzibę lub prowadzących działalność na takim terenie. Takie konsekwencje wprowadzenia stanu klęski żywiołowej wynikają wprost z art. 20 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=673BB29477318F958B1A3AE9765D2ABF?id=164861]ustawy z 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (DzU nr 62, poz. 558 ze zm.).[/link]
Jedną z form ograniczenia może być powołanie do wykonania określonych świadczeń osobistych i rzeczowych. Można je wprowadzić także na podstawie przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=417544AD05713CE2454C9D93CD01B51A?id=72316]dekretu z 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (DzU nr 23, poz. 93 ze zm.)[/link]. W takiej sytuacji nie jest wymagane wprowadzenie stanu klęski żywiołowej, lecz jedynie zaistnienie zdarzeń, zdefiniowanych w art. 1 dekretu. Ogłoszenie stanu klęski żywiołowej na danym terenie wymaga wydania rozporządzenia przez Radę Ministrów (art. 5 ustawy z 2002 r.).
[srodtytul]Jakie świadczenia[/srodtytul]
Rodzaj świadczeń, do których zobowiązać może wójt, określają art. 22 ustawy oraz art. 4 dekretu. Polegają one m.in. na:
- udzielaniu pierwszej pomocy osobom, które uległy nieszczęśliwym wypadkom,