Zbiórka publiczna wymaga zgody

Podstawowe znaczenie mają dwa akty prawne: [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76336]ustawa z 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (DzU nr 22, poz. 162 ze zm.)[/link] oraz wydane na jej podstawie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=171328]rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z 6 listopada 2003 r. w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami (DzU nr 199, poz. 1947 ze zm.)[/link].

Jak natomiast wynika z art. 1 wspomnianej ustawy, wszelkie publiczne zbieranie ofiar w gotówce lub w naturze na pewien z góry określony cel wymaga uprzedniego pozwolenia władzy.

[srodtytul]W zależności od obszaru[/srodtytul]

Pozwolenia na zorganizowanie i przeprowadzenie zbiórki publicznej wydawane są w drodze decyzji administracyjnej. Aby taką uzyskać, trzeba się pofatygować do właściwego organu administracji publicznej. Jakiego?

Zależy to od tego, na jakim obszarze kwesta ma być prowadzona. Jeżeli jest nim teren gminy, to pozwolenia wydaje w tym przedmiocie wójt (burmistrz, prezydent miasta), a jeżeli zbiórka ma objąć teren całego kraju lub większy niż jednego województwa, to należy się udać do ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Odpowiednio do powyższego starosta wydaje zezwolenie na kwestę organizowaną na terenie powiatu – obejmującym jego całość lub więcej niż jedną gminę, a do marszałka, jeżeli zamierzamy zbierać pieniądze czy inne rzeczy na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat.

[srodtytul]Organizacja albo komitet[/srodtytul]

Nie każdy podmiot może kwestę zorganizować. Prawo to przysługuje jedynie stowarzyszeniom i organizacjom posiadającym osobowość prawną. Artykuł 4 ustawy stanowi ponadto, że pozwolenie na zbiórkę publiczną mogą otrzymać również komitety organizowane dla przeprowadzenia określonego celu. Co ważne cel zbiórki musi być zgodny ze statutem stowarzyszenia, organizacji bądź aktem organizacyjnym komitetu.

Aby odpowiedzieć na pytanie, w jakiej formie można zbiórkę przeprowadzić, należy sięgnąć do przepisów wspomnianego już rozporządzenia z 6 listopada 2003 r.

Zgodnie z jego § 1 może ona polegać na sprzedaży przedmiotów i usług, a także cegiełek wartościowych. [b]Zbiórka może być prowadzona w formie dobrowolnych wpłat na konto, jak również tradycyjnie – przez zbieranie ofiar do puszek kwestarskich oraz skarbon stacjonarnych umieszczonych w obiektach, za zgodą ich właścicieli lub użytkowników.[/b]

Zbiórki publiczne mogą być prowadzone zarówno na wolnym powietrzu, jak i w pomieszczeniach. Mogą być, co do zasady, prowadzone zarówno w obiektach publicznych, jak i w prywatnych, np. domach, sklepach, barach. Ważne jest jednak, aby kwestujący posiadał zgodę właściciela lub zarządcy obiektu na organizację takiej zbiórki.

Rozporządzenie określa również, w jakich obiektach zbiórek organizować nie można. Zgodnie z § 3 ust. 1 nie przeprowadza się ich w urzędach administracji publicznej, na terenie szkół i placówek oświatowych, na terenie i w obiektach pozostających w zarządzie ministra obrony narodowej oraz ministra spraw wewnętrznych, a także w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez wymienionych ministrów. Zaznaczyć jednak trzeba, że zakaz organizowania zbiórek w wymienionych obiektach i terenach nie jest zakazem bezwzględnym. Rozporządzenie przewiduje bowiem możliwość, aby udzielający pozwolenia na organizację zbiórki organ administracji publicznej zezwolił na jej przeprowadzenie na takich terenach i w takich obiektach.

W wyjątkowych sytuacjach zezwolenie może zostać wydane na domokrążne zbieranie ofiar. Może to nastąpić jedynie w dwóch sytuacjach: gdy ze względu na teren zbiórki nie może być ona zorganizowana w inny sposób lub gdy ze względu na cel kwesty organ wydający decyzję w tej sprawie uzna to za społecznie uzasadnione. Jako przykład sytuacji uzasadniającej taką formę § 4 rozporządzenia podaje zbieranie darów dla ofiar klęsk żywiołowych.

[srodtytul]Osoby kwestujące[/srodtytul]

Artykuł 7 ustawy z 1933 r. o zbiórkach publicznych stanowi, że mogą być one przeprowadzane po pierwsze przez członków tej instytucji, która otrzymała pozwolenie. Po drugie kwestować mogą również członkowie organizacji mających cele pokrewne, jak również osoby przez te instytucje imiennie zaproszone.

Osobami przeprowadzającymi kwestę, jako członkowie organizatora, jak również jako osoby zaproszone, mogą być również [b]małoletni powyżej 16. roku życia. Kwestować mogą także osoby młodsze, jeżeli przeprowadzają zbiórkę na rzecz organizacji pożytku publicznego[/b] w rozumieniu przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=169569]ustawy z 24 kwietnia 2003 r. (DzU nr 96, poz. 873 ze zm.)[/link].

Zbiórka przez takie dzieci musi być jednak prowadzona pod nadzorem osób dorosłych posiadających odrębne upoważnienie pochodzące od organizatora.

[srodtytul]Publikacja rezultatów[/srodtytul]