Wójt Gminy Ł. wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego w postaci placu zabaw, boiska oraz przebudowy hydroforni na świetlicę wiejską.
Od tej decyzji odwołali się właściciele sąsiednich nieruchomości. Zarzucili decyzji naruszenie art. 108 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w zakresie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, naruszenie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie poprzez brak informacji o szczegółowym usytuowaniu planowanej inwestycji względem nieruchomości sąsiedniej, spowodowanie inwestycją uciążliwości dla nieruchomości sąsiedniej w postaci nadmiernych hałasów oraz niszczenia mienia i obniżenie komfortu życia i wypoczynku. Zarzucili także naruszenie Kodeksu Prawa Kanonicznego poprzez zlokalizowanie inwestycji na terenie na którym znajduje się kapliczka stanowiąca miejsce kultu religijnego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze orzekło o uchyleniu natychmiastowej wykonalności, a w pozostałym zakresie utrzymało decyzję w mocy, uznając zarzuty odwołania za bezzasadne.
Sąsiedzi nie dali za wygraną. W skardze do sądu administracyjnego podnieśli zbagatelizowanie uciążliwości dla nieruchomości sąsiedniej w postaci zagrożenia niszczenia mienia oraz obniżenia komfortu życia i wypoczynku bezpośrednim sąsiedztwem inwestycji, a także naruszenie Kanonu 1210 Kodeksu Prawa Kanonicznego poprzez zlokalizowanie inwestycji w miejscu religijnego kultu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wbrew tym zarzutom uznał, iż zamierzenie inwestycyjne gminy było zgodne z przepisami odrębnymi a zatem nie było podstaw do odmowy ustalenia lokalizacji inwestycji.
