Jubileuszówka należy się za ogólny staż pracowniczy

- po 35 latach – 200 proc.,

- po 40 latach – 300 proc.,

- po 45 latach – 400 proc.

Wynika tak z art. 38 ust. 2 i 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=F56AEE77241B4D834CC10E4EA0B29A1B?id=292862]ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (DzU nr 223, poz. 1458)[/link] oraz § 8 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0C62BE2A06337F52BDF8F54AC733E6CC?id=305817]rozporządzenia Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (DzU nr 50, poz. 398)[/link]. Według tych przepisów do stażu warunkującego nabycie nagrody jubileuszowej wliczamy wszystkie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne tzw. okresy pozapracownicze, uwzględniane na poczet uprawnień pracowniczych na mocy odrębnych regulacji.

Pracodawca samorządowy może przyznać zatrudnionemu więcej, niż ma zagwarantowane w przepisach, ale nie ma prawa ukształtować zasad uzyskania nagrody jubileuszowej na gorszych warunkach. Wprowadzenie zatem minimalnego zakładowego stażu zatrudnienia nie jest dopuszczalne.

Co więcej, opisanemu pracodawcy nie wolno tak obostrzyć reguł szacowania stażu jubileuszowego w drodze tzw. pakietów kryzysowych. Chodzi o określone w art. 9[sup]1[/sup] k.p. porozumienie o zawieszeniu stosowania przepisów prawa pracy i w art. 23[sup]1a[/sup] k.p. o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia niż wynikające z umów o pracę. Pracodawca może je zawrzeć maksymalnie na trzy lata ze związkiem lub przedstawicielem personelu, gdy jest w trudnej sytuacji finansowej. Kodeks wyraźnie jednak zastrzega, że przepisy te nie mogą ingerować w niego samego, ustawy i w akty wykonawcze.