Rada miasta K. wyznaczyła strefę płatnego parkowania. Ustaliła obowiązujące stawki opłat, jak również możliwość wykupienia abonamentów miesięcznych. Dla mieszkańców strefy cena za taki abonament wynosiła 10 zł za pierwszy samochód i 250 zł za każdy następny.
Natomiast dla radnych i innych funkcjonariuszy publicznych opłata ta wynosiła – zgodnie z uchwałą – 10 zł za każdy zgłoszony samochód. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że te preferencje dla samorządowców, ale także dla posłów, zostały wprowadzone w celu ułatwienia tym osobom wykonywania ich funkcji publicznych.
[b]Czy takie postanowienia uchwały są zgodne z prawem?[/b]
[b]Nie[/b]. Przepisy ustawy o drogach publicznych zezwalają radzie gminy na wprowadzenie, w uchwale w sprawie wyznaczenia stref płatnego parkowania, opłat abonamentowych, zryczałtowanych, a także stawki zerowej dla niektórych użytkowników dróg publicznych.
Ustawa – co warto podkreślić – nie przewiduje przy tym żadnych kryteriów, jakimi rada gminy jest obowiązana się kierować, wprowadzając preferencyjne zasady korzystania z miejsc postojowych w płatnej strefie. Jednak ta swoboda rady nie może oznaczać całkowitej dowolności w określaniu użytkowników uprawnionych do uiszczania opłat abonamentowych, zryczałtowanych czy z opłaty zwolnionych.
