Czego dotyczył spór
W kwietniu 2004 r. rada gminy podjęła uchwałę w sprawie ustalenia zasad udziału w kosztach budowy wodociągu wiejskiego oraz wysokości opłat za podłączenie do istniejących i wybudowanych wodociągów na terenie gminy.
Wprowadzono nią określone, osobne opłaty za podłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej: za jedno przyłącze, za jedno przyłącze ze studzienką i od jednego lokalu mieszkalnego w przypadku zbiorowego zamieszkania. Obowiązek poniesienia opłat nałożono na właścicieli nieruchomości zainteresowanych podłączeniem do sieci.
Prawie dziesięć lat później uchwałę zaskarżył prokurator. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie żądał stwierdzenia jej nieważności. W ocenie prokuratora jednostronne nakładanie na obywateli jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, nie jest dopuszczalne bez wyraźnego upoważnienia ustawowego. Tymczasem opłata przewidziana w zaskarżonej uchwale ma charakter jednostronnie narzuconej daniny publicznej, która nie znajduje prawnego umocowania w przepisach obowiązujących w dacie jej wydania.
Rada gminy zgodziła się z tymi zarzutami. Sama uchyliła zaskarżoną uchwałę, co podkreśliła w odpowiedzi na skargę.
Rozstrzygnięcie
Pomimo tego rozstrzygnięcia warszawski WSA zajął się sprawą. Przypomniał, że utrata przez uchwałę mocy obowiązującej w całości lub w części oznacza wyeliminowanie odpowiednich przepisów ze skutkiem od daty uchylenia lub zmiany (ex nunc). Natomiast stwierdzenie jej nieważności (lub jej poszczególnych zapisów) wywołuje skutki od chwili jej podjęcia (ex tunc). Różne skutki uchylenia i stwierdzenia nieważności mają istotne znaczenie dla czynności prawnych podjętych na podstawie takiej uchwały.
